Beşiktaş 29 Ekim gününün anlam ve ehemmiyetine uygun bir şekilde tıpkı tribünler gibi kıpkırmızı formalarıyla sahada. Sakatlıkları bitmeyen Babel, Pepe ve Ljajic’ten yoksun olarak. Ama Adriano takıma dönmüş, Atiba- Oğuzhan ikilisi yeniden buluşmuş. Nitekim böylece takım takıma benzemiş. Fakat ilk 15 dakikadan sonra pas akışkanlığı kesintiye uğruyor Beşiktaş’ın. Bunda bozuk zemin kadar çoğu futbolcunun top becerisinin sınırlı olması da etkili. Pektemek’in ön direk sezgisi hemen 3. dakikada golü getirince moralleniyor Kartal. Rize daha 10. dakikada 10 kişi kalınca çöküyor. Ve Beşiktaş 40’ta yine Pektemek’le 2. golü de buluyor. Sanılan farkın daha da artması değil mi? Ama öyle olmuyor; 49’da golü bulan Rize oluyor. Çünkü Roco savunmada zayıf, Karius da yan toplarda. 58’de Love’un ceza sahasında biçilmesi yanlışı VAR’dan dönüyor. Ama Quaresma, Love varken topun başına geçiyor ve kaleciye nişanlıyor. Ama ne gam; tribünler “Quaresma, Quaresma” diye inliyor. Ardından 2. sarıdan Saadane de atılınca Rize 9 kişi kalıyor. Ve Şenol Güneş oyundan alınacak futbolcu olarak yine Oğuzhan’ı seçiyor. İçini dökmek için maça gelen taraftarlar Oğuzhan’ı ıslıklıyor ve seçimleriyle Güneş buna çanak tutuyor sıradan bir Anadolu takımı hocası zihniyetine dönüyor. Sahadaki kadroyla takım oyunu mümkün değil ama güçler o kadar farklı ki. Goller ardı ardına geliyor. Sonuçta küme düşme hattındaki hem de daha maçın başında 10 kişi kalmış Rize’ye karşı alınan bu 4-1’lik galibiyet belki biraz moralleri yükseltir ama Beşiktaş’ın futbolunu düştüğü yerden yukarıya taşır mı şüpheli.