Mert Ramazan Demir: Karakteri akışın içinde buluyorum

İstanbul’un Karadeniz kıyısında “sayfiye yeri” diyebileceğimiz Şile’de büyümüş Mert Ramazan Demir. Oyuncu olmayı da daha o yaşlarda kafasına koymuş. Bir gün Hamlet’in metnini okurken karar vermiş oyuncu olmaya. Şimdiyse kuşağının en çok dikkat çeken oyuncuları arasında.

Demir’le güncel rolleri, oyunculuğa bakışı ve esin kaynakları üzerine keyifli bir söyleşi yaptık.

- Yalı Çapkını’nda Çetin Tekindor ve Şerif Sezer gibi usta oyuncularla birliktesiniz. Onlarla çalışmak nasıl bir deneyim? Sizin oyunculukta örnek aldığınız isimler var mı?

Severek izlediğim oyuncularla aynı sahneyi paylaşma ve yakından tanıma şansına sahip olmak heyecan verici. Örnek almak doğru bir tanım olur mu bilmiyorum ama tabii ki hayranlık duyduğum, beslendiğim, özellikle hazırlık süreçlerinde karakterin tavrını ve tonunu ararken gözlemlediğim oyuncular var.

- Yalı Çapkını’nda yoğun geçen hazırlık ve çekim sürecinin ardından izleyici ile buluşmak size ne hissettirdi?

Henüz ilk bölüm yayınlandı. Hikaye ilerledikçe, izleyici karakterleri daha yakından tanımaya başladıkça kurduğumuz bağın güçleneceğine inanıyorum. Yaptığınız iş ne olursa olsun karşılığını görmek motivasyonunuzu arttırıyor. Yorucu ama bir o kadar da heyecanlı bir süreç benim için.

- Çıplak dizisinde orta sınıf diyebileceğimiz bir genci, Öğretmen ve Ufo yapımlarında alt sınıf mensubu kişileri, son projeniz Yalı Çapkını’nda ise varlıklı bir karakteri canlandırıyorsunuz. Toplumun farklı kademelerinden gelen karakterlere nefes vermek düşünce dünyanızda neleri değiştirdi?

Bir oyuncu için bu çeşitliğin değerli olduğunu düşünüyorum. Normalde, belki empati bile yapamayacağın bir karakteri gerçek kılmaya çalışırken insanın bir sürü yönünü keşfediyorsun. Bu güçlü hissettiren bir keşif diyebilirim.

- Genç yaşınızda oyunculuğunuzu sinema, dijital platformlar ve televizyon dizilerinde sergileme fırsatı buldunuz. Bu alanlardan hangisinde kendinizi daha iyi ifade edebileceğinizi düşünüyorsunuz?

Bunları birbirinden ayırmıyorum aslında ama sinema ile diğer mecralar arasında oyunculukla ilgili bir tavır farkı olduğunu kabul edebilirim. Yine de oyunculuğun kendini ifade etmek için kullanabilecek bir araç olduğunu düşünmüyorum. Ben sadece oynayacağım karaktere “onu nasıl gerçek kılabilirim” diyerek yaklaşıyorum.

- Bir röportajınızda Tarkovsky, Abbas Kiyarüstemi, Nuri Bilge Ceylan gibi isimlerin filmlerini sevdiğinizi hatta Kış Uykusu’nu 5 kez izlediğinizi söylemişsiniz. Gelecekte sizin de kamera arkasına geçme planınız var mı?

Sevdiğim yönetmenlerin filmlerini tekrar tekrar izlemekten keyif alıyorum. Yönetmen sineması takip etmeyi seviyorum. Kamera arkasına geçmek yakın dönem planlarım arasında değil bunun için zamana ihtiyacım var ama o hayal hep var.

- Karakter yaratma sürecinizde nelerden beslenirsiniz? Kendinize ait yöntemleriniz ya da esin kaynaklarınız var mı?

Ben ilk başta yazarak oluşturmayı seviyorum ama kafamda yüzde 100 kurmuyorum hiçbir zaman. Sete o kadar da kurmadan gitmek işime geliyor daha özgür hissettiriyor. Akışın içinde bulmayı, denemeyi tercih ediyorum genelde.

"ŞAHMARAN SIRADIŞI BİR DENEYİM"

- Çekimleri devam eden Şahmaran dizisinde rol alıyorsunuz. Fantastik öğeleri efsanelerle harmanlayan dizide yer almak, özellikle geleneksel motiflerle harmanlanmışsa, oyuncu için farklı bir deneyim olabilir. Bu deneyimin size neler katacağını hissediyorsunuz? Projede yer almadan önce bu türden yapımlara ilginiz var mıydı?

Fantastik yapımlar hiç bir zaman o kadar ilgimi çekmedi ama Şahmaran bu kategoride benim için farklı bir yerde. Hikayenin kendisi fantastik olsa da bunu insan duyguları üzerinden aktarmasını ve mistik anlatım tavrını çok seviyorum. Bir oyuncu olarak “şu ana kadar yaşadığım en enteresan deneyimdi” diyebilirim.

Fotoğraflar: Nilay Suyabatmaz