‘Big Data’ Seçimi

Adına “big data” diyorlar. Türkçe karşılığı “büyük veri”, “yüksek hacimli veri”, “veri madeni” oluyor.

Obama 2008 seçimlerini, “Yes web can!” (Evet web yapabilir!) stratejisi ile kazanmıştı.

İnternetin olanaklarını kampanyada olanca gücüyle devreye soktuğu için Beyaz Saray’ın ilk kara derili başkanı, “başkan.com” lakabıyla ün salmıştı.

Fon toplamak ve yandaşlarını dev bir gönüllüler ordusu olarak harekete geçirmek için internetten her şekliyle yararlanan Demokrat başkanın seçim stratejisindeki teknolojik devrim Beyaz Saray’da yaptığı “ırk devriminin” önüne geçmiş, kendisinin “techpresident/teknobaşkan” olarak anılmasına yol açmıştı.

“Teknobaşkan” bu seçimde internet stratejilerine yepyeni bir eşik getirdi.

2008’i sollayan bir büyük sıçramayla bu defa seçmenlerin kişisel verileri, “büyük veri” denilen bir data bankasında “tek merkezden” seferber edildi.

Büyük Birader usulü

Kişisel veri derken Orwell’in “Büyük Birader” usulü potansiyel seçmenlerin tüm siyasi düşünceleri, önyargıları ve özel merakları/tercihlerini içeren “kişisel profiller” kastediliyor.

2008 seçimlerinde yalınkat e-posta adresleri ile internet “blog”ları üzerinden propaganda erişimi yapılırken…

Bu defa, ağırlıklı olarak sosyal medya, “Facebook” ve “Twitter” kullanıldı.

“Kişisel bilgilerin” toplanması böylelikle bizatihi zaten sosyal medya araçlarıyla sağlandı.

Obama kampanyasına “Facebook”tan katılan seçmenler böylece yalnız kendi adlarına değil, “Facebook”taki eş dost “arkadaş çevreleriyle” cümbür cemaat kampanyaya dahil edilmiş oldu…

Tüm seçmenlere kampanyadan gönderilen iletiler…

Mekanik, soğuk kampanya yazışmaları şeklinde değil…

Arkadaşlar arasında “Facebook”ta paylaşılan “spontan/kendiliğinden mesajlara” dönüştü.

İşin püf noktası da bu:

İletişicimler, seçmenlerin kendilerini yakınen “özdeşleştirdikleri” çevrelerinden gelen mesajlara, basmakalıp seçim promosyonu mesajlarından daha açık olduğunu saptamışlar…

Obama’nın efsane katında yüceltilen cinfikir “beyin takımı” da, bu basit ve yalın bilgiyi sosyal medyada uygulamalı olarak hayata geçirmiş!

Derin kriz ortamında Obama’nın başkanlığa ikinci defa seçilmesini sağlayan mahşerin dört atlısı:

Başkanın seçim stratejisti David Axelrod…

Kampanya yöneticisi Jim Messina…

Danışman David Plouffe...

Ve sözcü Jay Carney… ABD tarihinin “en muazzam seçim makinesi” olarak anılan stratejiyi geliştirmiş.

‘Mikro hedef’ ve sosyal ağlar

Başkanın adamları; internet reklamcıları, istatistikçiler, matematikçiler, sondajcılar, software mühendisleri, “online örgütçüler”, üniversite sıralarındaki genç bilgisayar dâhilerinin oluşturduğu ekiplerle; bu “big data” çalışmasını birkaç yıl öncesinden başlatmış.

Alanlarında öncü liderleri bir araya getiren bu genç “ekip”, demokratların en çok oy alacakları hedef kitleleri, Facebook ve Twitter ağları üzerinden saptamış…

Arkadan bir “data bankasına” yüklenen bu müthiş veritabanı üzerinden; yandaşlara hem “bağış yapmaları” için, hem “Facebook/Twitter ağ çevreleriyle” etrafa “oy verin çağrısında bulunup” etki yapmaları için, mikro pazarlama hedefleri üzerinden yürütülen alabildiğine “kişiselleştirilmiş” bir kampanya devreye sokulmuş.

Çam sakızı çoban armağanı da olsa, çarkın içine giren herkesten bir katkı beklendiği, kampanya yönetmeni Jim Messina’dan gönderilen -misal!- “Kayıtlarımızda kampanyaya henüz bağış yapmadınız!” mesajıyla her fırsatta hatırlatılmış…

Aynı sosyal medya çarkı, kararsızları da ikna etmek için sonuna dek kullanılmış.

Obama namına seferber olan internet camiası, “kararsızlar” için misyonerce devreye girmiş…

Obama için seferber olan gönüllü misyonerler; bu meyanda yalnız internette kampanya yapmakla yetinmemişler. TV’lerde gördüğüm kadarıyla kapı kapı dolaşıp, tereddütte kalan seçmenleri de “dil dökerek” sandığa sürüklemişler…

Öyle ki seçim günü izlediğim kanallardan birinde bir seçmen şunları söylüyordu:

“Öyle çok kapımıza geldiler ki; oy kullanmamanın tek yolu tavan arasına girip saklanmaktı! Pratikte sandığa gitmemek gibi bir seçeneğimiz yoktu!”

“Büyük Birader” abanmasıyla yapılan böylesi bir kampanyanın etik yanı tartışılır. Ama görünen o ki geleceğin seçim kampanyası böyle olacak.

Siz yapmazsanız, rakipleriniz yapacak! Hatta yapıyor da!

Ben Kılıçdaroğlu olsam; ABD’ye derhal “seçim kazanma yöntemlerini” “bilim” düzeyine çıkaran Obama takımı ile temas kurmak için bir heyet gönderirdim.

\n