Bunca nefret, intikam, vicdansızlık, tehdit, “gününü gösteririm” demeler, bu topraklarda kardeşçe ve özgürlük içinde yaşamı sağlar mı?

Askeri vesayete “hayır” diyenler, otoriter bir sivil yönetimin, kin ve nefret söylemleriyle toplumu ayrıştırması, bugün iktidarı koşulsuz destekleyenler bu konuda ne düşünüyor?

Hayatla ölüm arasındaki o çizgi, gencecik bedenlerin toprağa düşmesi.

İşsizlik ve yoksulluk...

Giderek kötüye giden bir ekonomi...

Sınır komşumuz Suriye’de kan ve ölüm.

Bingöl, Tunceli, Gaziantep şehitleri, dağa çıkarılan 14-15 yaşındaki çocuklar, ABD emperyalizminin Büyük Ortadoğu Projesi, o yapılanmanın içinde yer alan İngiltere ve İsrail...

Yoksul halkları köle olarak gören, paslanmış zincirleri, boğazlarına, ellerine, ayaklarına saran, kendi çıkarları için etnik, dinsel, mezhepsel kimlik üzerinden birbirine kırdıran bir zihniyete nasıl olur da alkış tutulur!

Bir çark acımasızca dönüyor...

Dış ve iç destekli terör, yaşadığımız coğrafyada, benim canım yurdumda kan akıtıyor.

Ölenler bizim çocuklarımız...

Acılar dinmiyor, akan kan durmuyor!

***

Bir toplumda “demokrasi ve özgürlükler” masalı anlatılarak, açık açık “kölelik düzeni”ne geçiliyor, yoksul daha yoksul, varsıl daha varsıl oluyor.

AKP Kadın Kolları’nın, yoksullara mercimek, şeker, bulgur, nohut, zeytin torbalarının Türkiye’nin dört bir yanında dağıtıldığını açıklarken yüzü kızarmıyor.

Övünç duyuyor övünç!

Toplumun sesine soluğuna pranga takılıyor, üniversiteli gençler, dün Ankara’da Başbakan’ı protesto ederken 26’sı gözaltına alınıyor.

Gençlerin istedikleri ne?

Parasız eğitim, özerk üniversite!

Evine ayda yarım kilo et götüremeyen emekli, asgari ücretli, dar gelirli...

Sessizce izliyor bu olup bitenleri.

Ekonomistler “ekonomi büyüyor” açıklamalarına gülüp geçiyor.

Sermaye-emek çelişkisini ağızlarına almayan dünün solcuları, bu ülkenin gerçek solcularını, sosyalistlerini, devrimcilerini “darbecilikle” suçlarken, iktidar yalakalığı yapmaktan geri kalmıyor.

***

Üniversiteler açılırken yaşananlar Türkiye’nin son on yılda nereden nereye geldiğinin en somut örneği...

Kimi üniversite rektörleri, panel, konferans ve toplantılarda “siyasi içerikli tartışma” yapılmaması için uyarıda bulunurken şöyle diyor:

“Genel ahlaka aykırı ve kamu düzenini bozmaya yönelik programlar düzenlenemez...”

İleri demokrasi, düşünce özgürlüğü demek ki bu!

Türkiye “kör bir noktanın” içine çekilmiş...

Üniversitelerde siyaset konuşmak yasak!

Üniversiteli öğrencilerin “parasız eğitim” istemeleri yasak!

Aman ha dikkatli olun, bunları yaparsanız terör örgütü üyesi savıyla gözaltına alınıp, aylar ve yıllarca zindanda yatabilirsiniz.

Unutmayın, 700’den fazla üniversite öğrencisi tutuklu bugün...

Oysa terör örgütü kırsal alandan kentlere girdi, yol denetimini kimi bölgelerde eline aldı.

Mehmetler vuruşuyor!

Kimin haberi var!

Ölünce, tabutları bayrağımıza sarılıp musalla taşına konulunca, evlere ay yıldızlı bayrağımız asılınca akla geliyor ve sonra unutuluyor...

***

Böylesine bir yaman çelişki içindeyiz işte...

Bu ülkenin yoksul çocukları kurban ediliyor dağlarda, vadilerde, o derme çatma karakollarda.

Devlet hiçbir zaman görememiş o kıytırık sınır karakollarını...

Ne demişti Turgut Özal:

“Bir avuç eşkıya!”

Yine kıytırıktan bir araca bindirilen polislerimiz, patlayan bir bomba, sekiz şehit!

Böyle özensizlik, vurdumduymazlık nerede görülmüştür, nerede?

Böyle başa, böyle tarak!

Başka söze gerek yok...

***

Akçakale’de dün akşam saatlerinde muhaliflerle Esad’ın askerleri arasında çıkan çatışma.

Akçakale İstasyon Caddesi’ne düşen top mermileri: 5 ölü 9 yaralı...

Olacağı buydu!..

Nerede Türkiye’nin prestiji, nerede?