Devletin zirvesinin şehit cenazelerini toprağa verirken saf tuttuğunu gösteren fotoğraflar, dün bütün gazetelerin birinci sayfalarında sekiz sütun halinde manşetten gösterilmişti.

Tanrı aşkına söyleyin:

Devletin zirvesi olarak tanımladığımız iktidarı, muhalefet partileri ve sivil toplum örgütleri diye tanımladığımız yurttaşlar topluluğunun temsilcilerini bir yuvarlak masa etrafında buluşturmak için Sayın Cumhurbaşkanı inisiyatifi niçin üstlenmiyor?

Bu cehennem ateşini tek başına söndüreceğini ısrarla söyleyen iktidarın, şehitler üstünde kumar oynamasını eleştirmekle zaman yitirmek yerine, Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni olağanüstü toplantıya çağırmak; aynı anda da Sayın Cumhurbaşkanı’nın başkanlığında bir yuvarlak masa etrafında bir araya gelecek olan partiler ve STÖ’lerin temsilcilerinin üzerinde buluşacağı seçenekleri bir öneriler demeti olarak parlamentodaki özel oturumda tartışmaya açmak!

Şimdi hemen herkes, hükümetin Şam üzerinde ABD maşalığı yaparak yürüttüğü strateji ile başımıza açtığı bela üstünde ittifak halindedir.

Erdoğan uyuyan yılanın kuyruğuna basmasını isteyen Washington’ın bir dediğini iki etmedi.

ABD Dışişleri Bakanı Bayan Clinton, İstanbul’daki mutabakatı medyaya açık açık anlattı.

Yılan da can havli ile ölüm kalım mücadelesi için çırpınmaya başladı.

Ortadoğu’da Irak’ta başlattığı egemenlik savaşında Suriye’yi de hedef tahtasına oturtarak sürdürmekte olan ABD’nin sözcülerinin açıklamalarına dikkat ediniz:

Irak’ta binlerce insanın ölümü ile sonuçlanan savaşın gerekçesi Saddam’ın kimyasal silah imal ederek onları depoladığı değil miydi?

Irak’ın altını üstüne getirdiler. Ama o kimyasal silahlara rastlayan olmadı.

Benzer savlar, şimdi Şam’a yöneltiliyor.

Esad’ın bir diktatör olduğunun aksini söyleyen yok... Ancak Suriye’de ya da sınırlarımızın başka başka yörelerindeki ülkelerin nasıl yönetildiği bizi niçin böylesine ilgilendiriyor ki?

İran Meclisi Milli Güvenlik ve Dış Politika Komisyonu Sözcüsü Hüseyin Nakavi ülkesindeki bir haber ajansına “Ankara’nın başta El Kaide olmak üzere Suriye’deki terör gruplarını desteklediğini” söylemekle kalmıyor. “Ankara, Suriye’ye karışacağına ve bu ülke için düşmanca beyanat vereceğine kendi içişlerine baksın” diyor.

Köklü bir demokratik geleneği olan Türkiye’nin bugün işbaşında olan iktidarının hataları yüzünden böylesine bir eleştiriye muhatap olması üzücüdür. Ne var ki, gerçekten kendi içişlerimizin, başta ifade özgürlüğü karşısında Erdoğan’ın tahammülsüz davranışlarının, sokaktaki sade vatandaşlara kadar her yurttaşa fatura edilmesinin Başbakan’ı düşündürmesi gerekmektedir.

Bu satırlar yazılırken, Ankara’da Türkiye ile ABD heyetleri arasında “PKK ve El Kaide” gibi terör örgütlerinin Suriye sınırındaki faaliyetlerinin engellenmesi için bir ortak toplantı yapılacağı haberi de güncelliğini koruyordu.

Terörün ne milliyeti, ne de dini olmaz ilkesini haklı çıkartan bu haber başlığı da, Türkiye üzerinde oynanmakta olan oyunların ciddiliği hakkında bir fikir vermelidir.

Sorunun bir başka yönü, terörle yüz yüze muhatap olan güvenlik güçlerimizde son zamanlarda görünen zafiyeti iyice teşhis ve gereken önlemlerin alınması için yine hükümete düşen sorumluluğa işaret etmektir.

Sözü fazla uzatmadan söyleyeyim:

Ergenekonlu, Balyozlu bir Silivri bataklığı, AKP’yi içine çekmiştir.

Acil bir siyasi af ile dönülmesi ve çözülmesi olanaksız olan bu davaların dosyalarının kapatılması, en akılcı yollardan birisi olacak ve tüm dikkatlerin PKK terör örgütü üzerinde toplanmasını sağlayacaktır.