CHP haziran ayının son haftasını Gençlik Kolları Kurultayı ile noktaladı. Bu hafta sonu Kadın Kolları Kurultayı var.

Ardından da olağan genel kurultayla önümüzdeki seçimlere dek CHP’yi sırtlayacak bütün yönetim organları belirlenmiş olacak.

Gençlik Kolları Kurultayı’nı bir mektupla selamladım. Kadın Kolları’na seslenmeye çalışacağım.

Gençlik, bir toplumun beden ve beyin olarak en önemli gücüdür. Bu anlamda gençlik sadece geleceğimiz değil, aynı zamanda bugünümüzdür. Gençliği yanına almayan, gençliğe hitap edemeyen hiçbir hareket başarılı olamaz...

Bir ülke için en büyük tehlikelerden biri de gençliğinin, ülkesinden umudunu yitirmesi, umudu başka coğrafyalarda aramasıdır. O nedenle gençliği kapsayabilen siyasi partilerin hem bugünü hem yarını vardır.

CHP Gençlik Kolları Genel Başkanlığı’nı kazanan Emre Doğan’ı ve yönetim kurulu üyeliklerine seçilen Deniz Demir, Çağdaş Argunşah, Uğur Aslan, Erhan Çetinkaya, Ayşegül Yalvaç, Sertaç Demirel, İlyas Dikici, Ozan Özgür Doğru, Ali Nazif Filiz, Gülşah Hatice İçen, Nazlı Kiran, Ebru Oğuz, İrfan Önal, Gökçe Pişkin, Ekrem Polat, Yusuf Tan, Gökçe Türk, Ceyhun Sebahattin Sorguç ve Baran Güneş’i çok önemli bir sorumluluk aldıklarını anımsatarak kutluyorum.

***

CHP Kadın Kolları da kongresini, kadınların gücünü iktidara en etkili şekilde hissettirdikleri bir dönemde yapıyor.

Bütün dünyada sosyal demokrat partilerin kadın kolları ayrıca güçlüdür. En yeni örnek Fransa’da sosyalistlerin iktidara gelmesinde hem kadınlar hem de kadınlara yönelik vaatler önemli rol oynadı.

Temmuz ayında tüm iç düzenini yeniden kurmasıyla birlikte CHP’nin gözünü dikeceği tek hedef var; normal koşullarda 2014’ten itibaren başlayacak olan seçimler.

Yerel seçimler, Cumhurbaşkanlığı seçimi ve ardından genel seçimler geliyor. Yakın tarihimizde zaman zaman yerel seçimlerle genel seçimler çakıştı. Yine benzer bir durum olabilir. Cumhurbaşkanlığı seçiminde de bir ilk yaşanacak. Nasıl yaşanacağı henüz belli değil. Halk tarafından seçilen cumhurbaşkanı bugünkü parlamenter yapıyla ne tür vaatlerle oy isteyecek? Bir parti adına seçime katıldığında partisi ile bağı ne olacak? Bu zor soruları iktidar da kendine soruyor. Sistem içinde zorlanınca başkanlıktan başlayıp yarı ve çeyrek başkanlığa kadar giden arayışlar arasında kayboluyor.

Bu belirsizlikler içinde salt iyi muhalefet yapmak CHP’ye yetmez.

CHP, dillendirmeye başladığı “demokrasi devriminin” içini ve etrafını doldurup, bir iktidar projesi olarak sunmaya başlamalı. Bunu sokaktaki insanın günlük yaşamını kolaylaştıracak ekonomi politikalarıyla birlikte anlatmalı.

Bugün Türkiye’nin görünümünü şöyle bir örnekle özetleyebiliriz:

Diyelim ki, 100 metrekare kadar bir eviniz var. Pencereleri eskidir, kimi bölümler su alıyor, sıhhi tesisat çok sık arızalanıyor. Bir kişinin zaman zaman size bunları anımsatıp, evin oturulmaz hale geldiğini söylemesinin size bir yararı olmaz. Şöyle 150 metrekare yeni bir evde oturmayı elbette çok istersiniz. Böyle bir olanak bulmadan da mevcut evden ayrılamazsınız.

***

CHP’nin “sorunları anlatan” partiden çok “çözümler üreten” parti kimliğine bürünmesiyle birlikte elbet riskler de oluşacak. Önerilen çözümün sonuçları doğal olarak tartışma yaratacak. Bu politikalar bütün soru işaretlerini ortadan kaldırıp, iktidara yürüme sinerjisiyle birlikte üretildiği sürece CHP kendisini halka daha kolay anlatacaktır.

AKP iktidarının doğal ömrünü tamamladığını düşünen pek çok kesim, CHP’nin bir seçenek olarak görünmediğini dile getiriyor.

CHP bu kesimlere kızmak yerine, onları anlamaya çalışmalı. İlle de birine kızmak gerekiyorsa, bu onlar değil. Bunların ötesinde CHP’nin kendini anlatması, çoğalması gereken başlıca kesim, halk.

Bir parti söylemlerinin gücü kadar değil, söylemlerini halka kabul ettirebildiği, inandırabildiği kadar güçlüdür.