Bazen kendi kendinize sorun:

“Demokrasi ve özgürlük nedir?”

İster bir deniz kıyısında, ister bir parkta olun, ister işinizde, ister evinizde...

Dünyanın eksenini düşünün, gemileri, vadileri, ormanları, dağları.

Genç ölümleri düşünün, şehit cenazelerini, yaşamı, umudu, acıyı...

Demir parmaklıklar altında, zindanın hücresinde tek başına yatan çocuklarınızı.

Gece gömleği giymeyen tanrıları, imparatorları, sarayları...

Egemen güçleri!

Deniz fırtınalarında kurulan düşleri anımsayın, o çocuk gelinleri, “töre cinayeti” denilen o vahşeti, tecavüzcüleri.

O çocukların fotoğraflarına bakın bir bir...

Bakın ki, korkunuzun yükseldiğini göreceksiniz fırtına kanatlarında!

Bir dikdörtgene tutsak yiğit bir kader, döner üstünde dalgaların, kuşların, ağaçların...

***

Ahmet, Mehmet, Ceylan, Engin, Berivan, Ayşe, Fatma olsun adları, Berna olsun, Emre...

Gecenin sesi olsun soluğu...

Yıldızları!

Kırmızı turunç ağaçlı kafeste bir muhabbet kuşu, bir mektup, bir telefon...

Acı haber gelmesin, çığlıklar duyulmasın!

Gökkubbe çökmesin çam ağacının kütleleriyle, alaca bir şafakta gülümsesin insanlar.

Tasta su birikintileri gözyaşı olmasın!

Tanyeri ağardığında uyansın çocuklar gülümseyerek...

Babalar, analar, kadınlar ağlamasın...

Gelmesin ölüm haberleri sınır boylarından.

Gelmesin!

Sisler içindeki ot yığınları, bir asker mektubu...

Cezaevinden gönderilen, üstünde “Görülmüştür” yazılı bir zarf çıkmasın sabah sabah...

Ölüm sancakları asılmasın...

Başbakan Erdoğan ile CHP lideri Kılıçdaroğlu, insanlık adına, yaşam adına çözsünler bu sorunu, her ne pahasına olursa olsun...

Analar, babalar, eşler, kardeşler ve çocuklar için!

***

Adı ister Sevil olsun ister Ferhat...

İster Lice’de yaşasın ister Ankara’da.

Hiçbirinin ama hiçbirinin düşlerini, umutlarını çalıp gitmesin kimse.

Bir ülke yasaklarla değil yasalarla yürütülür... Hiçbir kurum “vesayet bende” demez... Çocuklara kıyılmaz, onların aydınlık gelecekleriyle oynanmaz.

Kıymayın çocuklarımıza...

Sevgiyi büyütün avuçlarında, saçlarında, gözlerinde... Bakışlarındaki umudu alıp gitmeyin sakın...

Savaş değil barış gelsin yaşadığımız coğrafyaya.

Korkmayın!

Biraz yürekli olun...

***

HES eylemcilerine “terörist damgası” vuran demokratik diktatörleri görmezden gelmeyin, yaşamı çoğaltmak için zincirlerinizi kırın...

Haykırın alanlarda tüm gücünüzle:

“Demokrasi ve özgürlükler bizim hakkımız!”

Darbecilerden hesap sorarken onları destekleyen, önlerini açan, “Darbe yapın paşam, vatan elden gidiyor” diyenlerin yakasına yapışın!

Parababalarını iyi tanıyın!

Özgürlük ve eşitik temelinde bir Türkiye...

Geleceğe umutla bakan çocuklar...

Kardeşlik ve barış!

Hiçbir zaman teslimiyetçi olmayın!

Sevin, sevilin...

Kadınların siyasette önünü kapatmayın, onlara baskı uygulamaya kalkanlara karşı tümleşin...

Kadın bedeni üzerinden siyaset yaptırmayın.

***

Gündoğumunda açın evinizin pencerelerini...

Çiçek kokuları doldursun odanızın içini... İğde ve ıhlamur ağaçlarıyla çevrili yolda gelen o meltemin sesinde kaybolun.

Zamana doğru yolculuk yaparken Balzac’ın şu sözlerini

yineleyin:

“Özgürlük istemiyorum, özgürlükler istiyorum!”

Göreceksiniz sizin de renk renk çiçekler açacak yüreğinizde...

Göreceksiniz sevdalı bir bulut dolaşacak başınızın üzerinde...

O yemyeşil vadiler, akarsular ve yaşam!

Ellerinizi havaya kaldırıp yürüyeceksiniz... Masmavi bir gök... Dağların yamaçları...

Denize doğru bakın uzun uzun...

Biraz olsun düşünün, ne olur!

\n\n