ABD Başkanlığı’nı bir beş yıl daha sürdürmek isteyen Obama, kampanyasına Beyaz Saray’da düzenlediği konserle başlamış.

Dünya televizyonları, Obama çiftinin olabildiğince güler yüzle, özel davetlilerin önünde söyledikleri şarkıları yayınlıyor.

Ya bizim televizyonlarımız? Onlarda da Başkan Obama’nın kampanya haberleri var elbette. Ama o haberlerin yanı sıra, Çankaya’ya çıkmaya hazırlandığı söylenilen Erdoğan’ın, mürşit olarak tanıdığı Necip Fazıl Kısakürek’ten yaptığı alıntıların yanı sıra, kişisel haklarını ihlal ettiği iddiasıyla gazeteci Erbil Tuşalp hakkında açtığı davanın Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nden döndüğünü bildiren haber de var.

Erbil Tuşalp’in 2005 ve 2006 yıllarında BirGün gazetesinde yayımlanan iki yazısı nedeni ile Başbakan “eleştiri sınırlarını aştığı”nı belirterek yazardan tazminat talep ediyor. Yerel mahkeme de Erdoğan’ın bu isteğini kabul ediyor ve karar Yargıtay tarafından da onandığı için kesinleşiyor.

Tuşalp’in savunmanı Fikret İlkiz, kararı AİHM’ye taşıyor.

AİHM, bugünlerde sık sık üzerinde durduğumuz ve özellikle politikacılarımızı çok yakından ilgilendiren bir karar vererek, gazeteci Tuşalp’i, Başbakan’a 10 bin lira ödemeye mahkûm eden yerel mahkemenin Yargıtay’ca da onanmış kararını kesin olarak bozuyor.

Hukukçular, AİHM’nin bozma kararının bir “ilk” olduğunu söylüyorlar.

Politikayı uğraş edinmiş olanların hoşgörülü davranmaları gerektiği düşüncesi, yüksek mahkemenin kararı olarak Ankara’ya bildiriliyor.

Önceki gün Milliyet gazetesinde yayımlanan habere göre, kararda basın özgürlüğünün, bir derece abartı ve tahrik içerebileceği, dahası “incitici, rahatsızlık verici, hatta şok edici vurguların da ifade özgürlüğü kapsamına girdiği; bunun demokratik toplumun varlık sebepleri arasında yer alan çoğulculuk, hoşgörü ve geniş fikirliliğin gerekleri olduğu” anlatılmış. Tüm politikacılarımızın bir ders notu gibi okuyup içlerine sindirmesi gereken kararda ifade özgürlüğünün kısıtlanmasının demokratik toplumlarda gereksiz olduğu söyleniyormuş.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı’ndan “daha hoşgörülü davranması”nı istiyor. İncitici vurguların politikada eleştiri sınırlarının içinde olduğu sadece siyaset adamlarına değil, dolayısıyla “Kızım sana söyleyeyim. Gelinim sen anla” dercesine Adalet Bakanı Ergin’in bir gece içinde maharetle dizayn ettiği HSYK üyelerine de anlatılmak isteniyor.

O hoşgörüyü göstermediği için de Türkiye, Erbil Tuşalp’e 5 bin Avro ödemeye mahkûm ediliyor.

Ankara’da gerçekten hukukun üstünlüğüne inanmış bir iktidar olsa, o 5 bin Avro’nun hepimizin cebinden değil de, kendisine yöneltilen eleştirilere hoşgörü göstermeyen kişiden alınması isteği ile Başbakan’a rücu ederdi.