Çağla Şıkel, babasını kaybettiği günü anlattı: 'Gittiğimde yerde yatıyordu'
'Katarsis' programına konuk olan ünlü sunucu ve model Çağla Şıkel, babasının ölümünü anlattı. Konuşurken kelimeler boğazına düğümlenen Şıkel, "Gittiğimde yerde yatıyordu. Bağırdığımı hatırlıyorum. Hayatıma kazınan bir tablo o yerde yatışı" dedi.
cumhuriyet.com.trModel ve sunucu Çağla Şıkel, YouTube'da yayınlanan ve Gökhan Çınar'ın sunduğu 'Katarsis' programının konuğu oldu.
Babasının sevgisiz büyütüldüğü için kendilerine de sevgi göstermediğini söyleyen ünlü isim, "Babam beni sevmese de ben yanına giderdim. Elini, kolunu bana atması bile yeterdi" dedi. Şıkel, programda hayatının dönüm noktasını da anlattı.
"BABAM GÖZÜMÜN ÖNÜNDE ECEL TERİ DÖKTÜ"
Çağla Şıkel, sunucu Gökhan Çınar'ın "Hayat hikayende bu büyük kaybı nasıl yaşadın?" sorusu üzerine şunları söyledi:
"Zannedersem hayatım boyunca kurtulamayacağım bir travma ile yaşadım. O da ani kelimesi. İçimde bir yerde ani bir şey olma kaygısını taşıdım ama sürekli de törpülemeye çalıştım. Çok ani bir kayıp oldu. Bu aslında bir şoktu. Daha öncesinde 1-2 kere kalp krizi geçirmişti ama hiçbir zaman babamızın gideceğini düşünmemiştik."
"KALP KRİZİ GEÇİRDİĞİNDE ONUNLA EVDE YALNIZDIM"
Şıkel, sözlerine şöyle devam etti:
"Hatta bir keresinde babam kalp krizi geçirdiğinde onunla evde yalnızdım. Liseye gidiyordum, daha önce de olduğu için ne yapacağımı biliyordum. Gözümün önünde ecel teri döktüğünü hatırlıyorum. Evden benden başka kimse olmadığı için ben güçlü olmak zorundayım. Belki de gücümü kazandığım ender anlardan biriydi. Karşımda babamı çaresiz görmüştüm ama onu atlattım."
"AYETEL KÜRSİ OKUYARAK OFİSE GİTTİM, BABAM YERDE YATIYORDU"
Yaşadıklarını "Bir gün kendi ofisinde kalp krizi geçirdi. Sonra bize haber geldi" diye anlatan ünlü model, şöyle konuştu:
"Ambulans biraz geç kalıyor. O yoldan nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. Ayetel Kürsi okuduğumu hatırlıyorum. Çünkü biz 3. kalp krizini beklemiyorduk. Gittiğimde babam yerde yatıyordu, gömleğini açmışlardı. Sarılıp sarılmadığımı hatırlamıyorum ama bağırdığımı hatırlıyorum. Beni yaklaştırmamışlardı. Ama hayatını kaybetmişti. Babamın yerde yatışı hayatıma kazınan bir tabloydu. Ne kadar güler yüzlü hatırlamak istesem de son anı benim hayatımda kaldı. Unutmak çalışmak gibi bir şeyim yok. Sonrasında inanmak ve kabullenmek bizim için çok zor oldu. İnsanı hayatını alt üst eden bir duygu. Babanın hiçbir zaman geri gelmeyecek olacak olmasının verdiği hüzün... Bunlar da yasa dahil."