Vitrindeki Albümler (03.05.2020)

Vitrindeki Albümler

Murat Beşer

BİLGE GÜNAYDIN ‘DAYDREAMS’ (ADA MÜZİK)

Piyanist, besteci Bilge Günaydın, İ.Ü. Devlet Konservatuvarı yarı zamanlı piyano bölümünden 2007 mezunu. Ardından İ.Ü. Hukuk Fakültesi’ni bitirip tam burslu B.Ü. caz bölümünde yüksek lisans yapmış, Baki Duyarlar, Güç Başar Gülle ve Nilüfer Verdi ile çalışmış.

Tezinden sonra başlamış sahnelerin tozunu yutmaya, ama piyasa yapmak denen şeye kapılmadan, beste çalışmayı ihmal etmeden. Nihayetinde biriken besteler olgunlaşmış ve ilk albümü “Daydreams” vücuda gelmiş. Kendi çalgısını değil orkestra müziğini öne çıkaran bir anlayışa sahip Bilge, buna bağlı olarak da ilginç bir beşli kombinasyonu var “Daydream” albümünün.

Orkestranın iki saksafoncusu Serhan Erkol ile Tamer Temel, kontrbasta Kağan Yıldız ile Apostolos Sideris, davulda da Berke Özgümüş yer alıyor. Bilge, piyanonun yanı sıra synthesizer çalıyor. Birer parçada da gitarıyla Cenk Erdoğan, sesiyle Esra Kayıkçı konuk. Cemal Süreya’nın Üvercinka şiirine ithafen yaptığı beste dahil, albümdeki sekiz parçanın beste ve düzenlemeleri kendisine ait.

Müzikal yapı genelde iki saksafon ile tuşlu çalgı arasındaki (Gayle Moran’lı Chick Corea müziğine yakın) kolektif bir ruha ve oyun dolu melodik kurgulara dayanıyor. Alttan gelen yeni cazcı kuşağımıza iyi örnek.

ÖZGÜR AYDIN ‘SAD ROBOT’ (ONAİR MÜZİK)

Adı elektronik müzik albümlerine daha uygunmuş gibi görünse de gitarcı-besteci Özgür Aydın’ın üçüncü çalışması “Sad Robot”, kanlı canlı ve insana has duygularla bezeli bir rock albümü. 2017 yılında “Mystic Blues”u tek başına, bir yıl sonra da “12th Street” albümünü çıkaran Özgür, ülkenin, piyasanın durumuna takılıp karamsarlığa düşmeden, müzisyenin geçim sıkıntısını dert edip küsmeden bestelerine devam etmiş.

“Sad Robot” sevdiği müzikte ne kadar tutkulu ve doğru bildiği yolda ne kadar kararlı yürüdüğünün kanıtı. 15 yılı aşkın bir süredir Antalya’da yaşayan Özgür ikinci albümünü sadece (Grup Tını ve Feridun Düzağaç’tan tanıdığımız) basçı Hakan Erken’in eşliğinde gerçekleştirmişti.

Merve Altınışık’ın elinden güzel çizimlerle süslenmiş “Sad Robot” albümünde de kadro aynı. Hepsi kendi bestesi, tamamı enstrümantal yedi yeni parça. Aslında altı demek gerek, çünkü kapanışta yer alan “Radium Girls”, daha önce ilk albümde vardı, buradaki sürümü dijital remastered.

Güzel melodiler, sinemasal atmosferler... Yine sakin, duru ve yalın, tabii bir de romantik. Modern çağın yabancılaşmasını sorgulayan ve daha insani dönemlere özlem duyan bir duyguya sahip “Sad Robot” albümü. Müzik ile içerik uysal bir ahenk içinde.