Vitrindeki albümler (11.01.2019)

Burak Bedikyan “New Beginning” (SteepleChase)

 

Gönül rahatlığı ile telaffuz edebiliriz: 11 orijinal kompozisyon ve “Stella By Starlight” yorumundan oluşan dördüncü albümü “New Beginning” ile piyanist-besteci Burak Bedikyan devlerin yer aldığı dünya caz sahnesinin yeni azalarından biri artık.

Bu onun ilk trio formatlı albümü. Yoldaşları ise basçı Jay Anderson ile davulcu Adam Nussbaum, ki Burak’ın müzikal emelleri için kesinlikle doğru isimler. Her müzisyenin öne çıktığı ya da diğerine destek olacağı anlar o kadar büyük bir doğallık içeriyor ki; bu da üçlüyü sanki on yıllardır birlikte çalıyormuşçasına uyumlu kılıyor.

Zarif melodik yapısı, lirik çizgili ifadeleri, pınar gibi çağlayan doğaçlamaları, dinamik soloları, poliritmik yürüyüşleri; bunlar bir araya geldiğinde tematik bir bütünlük oluştururken, hem besteci hem de bir icracı olarak Burak’ın hayli olgunlaştığına işaret ediyor.
Yolu daha hayli uzun şüphesiz. Ancak yaratıcı fikirleri ve çalışkanlığı sayesinde hattını ve sound’unu oturtmuş, kişiliğinin kavislerini oluşturmuş bir müzisyen olarak Burak, bu yolda artık daha keyifli olacak. Albümün adı sadece İstanbul’dan göçerek New York’a yerleştiğini anlatmıyor; Burak’ın “New Beginning” albümü ile ustalık dönemine girdiğini ilan ediyor.

Eda And “Augmented Life” (Z Kalan)

“Augmented Life” hem adıyla hem de içeriğiyle açıktan açığa belli ediyor ki piyanist-besteci Eda And’ın gönlünde-dünyasında-müziğinde birden fazla dönem, tür ve kahraman var. Klasik dünyadan Maurice Ravel, György Ligeti ve Ahmet Adnan Saygun, caz tarihinden Bill Evans, Keith Jarrett, bizden Tuna Ötenel ve Aydın Esen; ama hepsinden fazla 2013 yılında genç yaşta kaybettiğimiz basçı babası Kürşat And.

Cazı merkeze alarak diğer türleri kucaklayan bir anlayışla oluşturmuş Eda ilk albümünü. Oryantal melodiler, aksak ritimler, modern bir zihniyetle iç içe geçirilmiş caz ve klasik müzik armonileri. Ve hepsinin aritmetik toplamı: çok keyifli bir Groove ve doğaçlama iklimi.
Bu işin diğer aktörleri usta müzisyenler tabii: davulda Volkan Öktem, basta Volkan Hürsever, saksofonlarda Serdar Barçın, Engin Recepoğulları ve Yahya Dai, vurmalılarda Türker Çolak; bir de İzmir Jazz Strings yaylı dörtlüsü. Sözlü tek parça olan “İzmir Ballade” değerli yorumcu Sibel Köse tarafından seslendirilmiş.

Müzik hayatına seyrüsefer halinde Almanya ve Türkiye’de devam eden 30 yaşındaki Eda doğup büyüdüğü ülkesinden daha fazla değer görüyor gurbette, maalesef.
Müzisyen babanın müzisyen kızı... İyi müzisyen babanın iyi müzisyen kızı...