‘Tacizi anlattım cezalandırıldım’

12 yaşında babasının cinsel istismarı nedeniyle yetiştirme yurduna yerleştirilen A. Ç. burada da tacize uğradığını anlatınca başına gelmeyen kalmadı. 18 yaşının dolmasına 4 ay kala koruma kararı kaldırılan A.Ç.’nin devlet memuru olması engellendi.

Babannesi tarafından büyütülen ve anne-babasıyla ancak 10 yaşındayken tanışan A.Ç, 2 yıl ailesiyle kaldı ancak öz babasının cinsel istismarı nedeniyle yurda yerleştirildi. Yurt şoförü tarafından cinsel tacize uğrayan A.Ç “çocuğun basit istismarı” nedeniyle 2011’de şoförden şikayetçi oldu. Antalya Sosyal Hizmetler Müdürlüğü ise taciz olayından 8 ay sonra yargıya başvurarak A.Ç’nin koruma kararının kaldırılmasına neden oldu. A.Ç, yurttaki tacizi ve ardından yaşadıklarını Cumhuriyet’e şöyle anlattı: “Karne günü yolda yurdun minibüs şoförüyle karşılaştım. Yanında hemşire abla da vardı. Beni de aldılar. Hemşireyi hastaneye bıraktık. Orada bana dokunmaya, beni öpmeye başladı, izin vermedim. Hemşire abla geri gelince taciz bitti. Yurda döner dönmez öğretmenlerime söyledim, inanmadılar. Beni ertesi gün şoförle bir odaya sokup yalnız bıraktılar. Yalnızken bana “İspatlayamazsın” dedi. Ben bağırmaya başlayınca odadan çıkardılar.”

Olayı tüm yetkililere anlatınca, yurtta kalan başka kızların da taciz mağduru olduğunu öğrendiğini söyleyen A.Ç, “Beni karakola götürmek zorunda kaldılar, şikâyetçi oldum. Yurda bir müfettiş geldi. Çok kötü günler yaşadım yurttan İstanbul’a kaçtım” dedi. İstanbul’da 2-3 hafta içinde kendisini bulduklarını belirten A.Ç, yurt yönetiminin kendisini 4 gün revire kilitlediğini, daha sonra “uyuşturucu, fuhuş yapanların” kaldığını belirttiği Umut Evi’ne gönderildiğini belirtti. Kendisine çalışma izni verilince, 5 yıldızlı bir otelde çalışmaya başlamış ancak burada da tacize uğramış. ve işten kovulmuş. Tam bu süreçte yaşı 18 olunca yurttan ayrılmak durumunda kalmış.

Diğer kızlar ifade değiştirdi

A.Ç, sonraki süreci ise şöyle anlattı: “İlk mahkemede öğretmenlerimden biri diğer kızları örgütlemiş, müfettişe söylediklerini mahkemede söylemediler. Beni karalamaya çalıştılar. Şoför ilk mahkemede beraat etti ama görev yeri değiştirilerek erkek yurduna gönderildi. 1 yıl kadar sonra da koruma kararımı kaldıran kişi memuriyet hakkım için beni çağırdı ve iş belgesi formu doldurttu. Aile Bakanlığı’na bizzat kendim belgeleri teslim ettim. Evime döndükten 1 hafta sonra arayıp, “memur olamazsın” dediler. Müsteşarla dahi görüştüm. Dava aç dedi