Somon araştırması: Hayallerdeki turuncu altın

Norveç 5 milyon nüfuslu küçücük bir ülke. Kendi deyişleriyle “iklimi yaşamak için insanlara pek uygun değil, ama somon balıklarına pek uygun!” Dolayısıyla bu küçücük ama yemyeşil ülke, dünyanın en önemli somon yetiştiren ve ihraç eden ülkesi. Ancak, bu üretimin sürdürülebilirliğine de dikkat ediyor, üretimi arttırmıyor, fiyatını yüksek tutuyor, “somon lüks bir tüketim maddesi, Norveç’in turuncu altını, yiyebilen yer, biz de özel günlerimizde yiyoruz, çocuğun okul çantasına giren bir besin değil” diye açık sözlülükle söylüyorlar. 

HANGİ TÜRKLER?

Buna karşın, Norveç somonunu tanıtmak ve ihraç etmek için 1993’te devlet tarafından oluşturulmuş Deniz Ürünleri Konseyi, belirlediği 20 ülkede çalışmalar yapıyor ki bu ülkeler içinde Türkiye de var. Niye mi Türkiye? Çünkü Türkiye’de yaptırdıkları araştırmalarda balık yiyenlerin somon balığını tercih ettikleri sonucuna varılmış. “Türkler Norveç somonunu kalbine ve tabağına koydu” lafını duyunca dayanamıyorum, hangi Türkler? 

Kendi balıklarını yanlış avlanmayla tüketip lüfere hasret kalıp, hamsiyi bile 35 tl’ye yemek zorunda kalan Türkler mi? Sirkeci’de 10 liraya ekmek arası Norveç uskumrusu yiyen Türkler mi? Yoksa sağlıklı omega peşinde koşan, balık tüketebilecek bütçesi olan Beyaz Türkler mi? Ankete katılanların yüzde 78’i bugün olduğundan daha fazla somon yemek istediğini belirtmiş. Yüzde 67’si ise ayda bir kez yiyormuş. 

SIKINTI YOK!

Ekonomi Bakanı Damat haklı: Sıkıntı yok, Türkler Norveç somonu bile yiyebiliyor! İstatistik bir yalan söyleme sanatıdır diyenler de haklı. Yine araştırmaya göre Türkler somon yemeye bir hafta önceden karar veriyorlar, bu da gösteriyor ki somon bizim için de bir kutlama yemeği ayarında. Yiyebilene afiyet olsun, ben Boğaz balığını tercih ederim. Ama somonun da değerini takdir ederim, hele balığının kıymetini bilip tanıtım ve pazarlama için uğraşan devletine de helal olsun derim.