Omuz omuza, El ele...

Tiyatro ve sinema yönetmeni Matthew Warchus, The Pride’da (Onur/ 2014) gerçekle kurguyu harmanlayarak Margaret Thatcher’ın tutucu yönetimindeki İngiltere’de madencilerin 1984’ten 1985’e dek süren protestosunu, LGBT Onur Yürüyüşü’nü eğlenceli, mizah ve enerji dolu bir vurguyla betimliyor.

Aslı Selçuk

"Kavgamız hem ekmek hem de gül için"

Matthew Warchus "The Pride"ı 'Sonsuza dek dayanışma, çünkü sendika gücümüze güç katar' marşıyla birlikte belgesel görüntüler eşliğinde başlatıyor. Mart 1984’te İngiltere’de Başbakan Margaret Thatcher, 20 bin kişiye sağlayan 20 madeni kapatma kararı alınca Ulusal Madenciler birliği greve gider. Gururları ve onurları dışında maden işçileri herşeylerini kaybederler. Bu kez hükümet, polis, yandaş medya geylerle lezbiyenleri bir kenara bırakmış madencilerle hücum etmiştir. Geylerle lezbiyenler grevdeki madencileri destekleyen bir kampanya başlatırlar, madenciler ve aileleri için para toplamaya girişirler.

İngiltere’de madenciler tıpkı geyler ve lezbiyenler gibi tutucu hükümetin, polisin, basının, medyanın baskısı, zorbalığı altındadırlar. Grevin ilk günlerinde gey hakları savunucusu genç aktivist Mark Ashton (Ben Schnetzer) arkadaşlarını ikna eder, Güney Galler’deki madenci kasabası Onllwyn’in temsilcisi Dai’yle (Paddy Considine) Londra’da buluşurlar. Dai’yi bir gey bara götürürler. ‘Londra ve Güney Galler’deki publar arasındaki tek fark buradaki kadınlar daha feminen” der. Ellerinde kalan tek şeyin onurları, kendilerine olan saygıları olduğunu belirten Dai, bunlardan vazgeçmeyeceklerini vurgular. Mark ve arkadaşları ‘Geyler ve Lezbiyenler Madencileri Destekliyorlar’ sloganıyla gri bulutlarla kaplı Onllywin’e geldiklerinde yerel halkın pek beklenmedik sevecenliği, sıcaklığı, misafirperverliği karşısında şaşkınlık yaşarlar.

Gerçekle kurguyu harmanlayan senarist Stephen Beresford’la yönetmen Matthew Warchus, Pride’da (Onur/2014) 1984’ten 85’e dek süren madencilerin grevini, LGBT Onur Yürüyüş’lerini eğlenceli, mizah–enerji dolu, duygulu bir anlatımla betimlerler. Özellikle Galler’de hiçte hoş karşılanmayan geylerin yerel halkla kaynaşma süreci çok başarılıdır. Aralarında büyük bir ayrım olmayan, yıllardır horlanan, küçümsenen iki topluluğun dayanışması benzersizdir.

Mark Ashton, Jonathan Blake (Dominic West), Sian James (Jessica Gunning) karakterleri gerçektir. Gey aktivist, sosyalist, Komünist Partisi üyesi Ashton, 26 yaşında Aids’ten yaşamını yitirdi. 65 yaşındaki Blake, İngiltere’nin Aids’li ilk öncü gey aktivisti. Sian James, Swansea Üniversitesi’ne kaydoldu, Galler Dili Bölümü’nü bitirdi. 2005’te Doğu Swansea Parlamentosu’na seçildi. 55 yaşındaki madenci eşi James, İşçi Partisi üyesi ve milletvekili. İlk filmi Simpatico’yu (1999) Sam Shepard’ın oyunundan uyarlayan, tiyatro ve film yönetmeni, dramaturg, Old Vic’in sanat yönetmenliğini Kevin Spacey’den devralan Matthew Warchus çok başarılı oyunların (God of Carnage) müzikallerin (Matilda) ardından Pride’ı içgüdüsel bir kavrayış, tempo ve ve tinsellikle yönetiyor.

Geniş oyuncu topluluklarıyla çalışmaya alışkın olan Warchus, Imelda Staunton, Bill Nighy, Paddy Considine gibi kıdemli aktörlerle Ben Schnetzer, George Mackay gibi genç oyuncuları başarıyla biraraya getiriyor. Öyküyü belgesel türündeki yalınlık, gerçekçilikle ele alan yönetmen canlı, enerjik, renkli karakterleri filmin merkezine yerleştiriyor.

29 Haziran 1985’te LGBT Onur Yürüyüşü’ne bu kez Galli madenciler katılarak geyleri ve lezbiyenleri desteklerler. Arkadaşlık, dayanışma, insanlık, önyargı, homofobi, temalarını yetkinlikle irdeleyen dramatik komediyi mutlaka izleyin.

The Pride (Onur) Yönetmen: Matthew Warchus / Senaryo: Stephen Beresford, Matthew Warchus / Müzik: Christopher Nightingale /

Görüntü: Tate Radcliffe/

Oyuncular: Bill Nighy, Paddy Considine, Imelda Staunton, Dominic West, Andrew Scott, George Mackay, Joseph Gilgun, Ben Schnetzer, Karina Fernandez, Jessica Gunning, Faye Marsay.