MEB’den eğitim itirafları

Rapora göre, riskli okul binalarının depreme karşı güçlendirilmesi konusunda da hedefler tutmadı. Güçlendirilmesi gereken 128 eğitim binasından sadece 34’ü elden geçirildi. Yani 94 okulda öğrenciler, deprem riskli binada öğrenim görüyor.

Uluslararası İmam Hatip Liseleri ve Türkiye’de din eğitimi gören yabancı öğrenci sayısında 2014 hedefine ulaşıldı ama öğretmenlerin bilgi ve beceri düzeylerini geliştirmek, afet, acil durum gibi konularda bilinç yükseltmek gibi çok önemli konularda hedefler tutmadı. Örneğin, okul öncesi eğitimin önemi konusunda bin velinin eğitim görmesi hedeflendi, gerçekleşme düzeyi ise ‘sıfır’da kaldı!

“Cumhuriyet Eğitim Gezileri”ne 9 bin 244 öğrencinin katılması hedeflendi, gerçekleşen sayı ise gene ‘sıfır’.

 

235 bin devamsız öğrenci

2014 yılı için sürekli devamsız öğrenci sayısı 200 bin olarak hedeflendi ancak bu sayı 234 bin 932’ye çıktı.

Milli Eğitim Bakanlığı 2014 Faaliyet Raporu’nun “Performans Sonuçlarının Değerlendirilmesi” bölümünde, 130 madde sıralandı ve söz konusu konularda hedefe ulaşıp ulaşılamadığı belirtildi.

Maddelerden bazıları şöyle

Raporda ‘Zayıflıklar’ başlığı altında sıralananlar da şöyle:

* Sınıf mevcutlarının fazlalığı, ikili öğretimin ve birleştirilmiş sınıf uygulamasının devam etmesi.

* Özel eğitim alanında istihdam edilecek öğretmen sayısının mevcut ihtiyaca cevap vermemesi.

* Öğretmen yetiştirme ve istihdamında arz-talep dengesinin yeterince kurulamaması ve bazı bölgelerde yaşanan hızlı öğretmen değişimi.

* Eğitim planlamalarının kısa dönemli yapılması ve sık sık değişikliğe uğraması.

* Hayat boyu öğrenme faaliyetlerinin yetersiz olması.

* Okullardaki sosyal, kültürel ve sportif faaliyetlere ayrılan zamanın ve bu amaçla kullanılacak mevcut alanların tam zamanlı ve işlevsel olarak kullanılmasında birimler-kurumlar arasındaki koordinasyon yetersizliği.

* Kişilerin ilgi ve yeteneklerine uygun rehberlik ve yönlendirmenin istenilen düzeyde yapılamaması.

* Norm kadro uygulamasının tam olarak hayata geçirilememesi.

* Performansa dayalı izleme ve değerlendirmenin olmaması. l Birimler arasında koordinasyon ve işbirliğinin yetersiz olması. l Mesleki teknik eğitim istihdam dengesinin yeterince kurulamaması.

* Bakanlık birimlerinin meslek kuruluşlarıyla yeterli iletişim içinde olmaması.

* Bütçe kaynaklarının büyük bir kısmının personel gideri olarak kullanılması nedeniyle yatırımlara ayrılan ödeneğin yetersiz kalması.

* Bakanlık merkez teşkilatında fiziki mekânların dağınık, yetersiz ve çalışma ortamına uygun olmaması