Enkazda yaşam savaşı

Fatih ilçesinde kentsel yenileme alanı ilan edilen Süleymaniye’de gerçekleştirilen yıkımlardan geriye kalan enkaz durumdaki binalar Suriyelilerin sığınağı oldu. Enkazı kaldırılmadığı için mezbeliliğe dönen camsız, kapısız ev bile denilemeyecek tek göz odalar, 400 liradan başlayan fiyatlarla Suriyeli göçmenlere kiraya veriliyor. Yıkımı gerçekleşen binalardan boşalan yerler ise otoparka çevrilmiş durumda. Süleymaniye, yıpranan tarihi ve kültürel taşınmaz varlıkların yenilenerek korunması ve yaşatılarak kullanılması amacıyla 2006 yılında Bakanlar
Kurulu kararı ile yenileme alanı olarak ilan edildi. Süleymaniye Yenileme Alanında, yürütülecek çalışmalar için İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Fatih Belediyesi ve KİPTAŞ arasında bir protokol hazırlandı. Protokol kapsamında Süleymaniye Yenileme Alanı 5 uygulama bölgesine ayrıldı.
Yenileme alanında 319 tescilli tarihi eser, 26’sı anıt eser olmak üzere 732 bina bulunuyor. Toplam 13 bin metrekareyi kaplayan yenileme alanında konut, işyerleri, tekstil atölyeleri ve iş hanları vardı. 2 yıl içinde bitmesi planlanan proje, mülk sahipleri ile KİPTAŞ arasında anlaşmazlıklar nedeniyle hâlâ hayata geçirilemedi. Şirketin rakamlarına kabul edip evlerini satanlar Süleymaniye’yi terk etti. 3-4 kattan oluşan tarihi binaların bir kısmı yıkıldı. Boş kalan alanlar şu an otoparka çevrilmiş durumda. Enkazda yaşıyorlar Tamamen yıkılmayıp enkaz halinde kalan binalar ise Suriye’deki iç savaştan kaçan mültecilere kiralanıyor. Kadıköy Fikirtepe’deki kentsel dönüşüm alanı Suriye’deki iç savaşı anlatan filmlerin setine dönerken Süleymaniye ise Suriyelilerin gerçek dramına sahne oluyor. Mülteciler, duvarları battaniye ve halılarla kaplanarak oda haline getirilmeye çalışılmış, tuvaleti, banyosu hatta suyu bile olmayan insanlık dışı koşullarda barınmaya çalışıyorlar. Süleymaniye’nin Kirazlı Mescit sokağının sonunda ailesiyle bir enkazı kiralamak zorunda kalan Azize Abuzin İstanbul’a 20 gün önce gelmiş. Tek odalı harabeyi 400 liraya kiralayan Abuzin ailesi 7 çocukla birlikte 9 nüfusa sahip. Kamplarda bir konteynırda en fazla 5 kişinin kalınmasına izin verildiği için kamplara kabul edilmemişler. Dönecek evimiz yok...

Köyleri bombalanınca evlerinin yıkıldığını anlatan Azize Abuzin, “Orada hayatımız daha iyiydi. Ama kaçmak zorunda kaldık. Artık dönecek bir
evimiz yok” diyor. Suriye’deki savaştan kaçarken kendilerini yine bir enkazın ortasında bulan Abuzin ailesi mahallenin kentsel dönüşüm projesi kapsamında yıkılması nedeniyle bu hale geldiğini bilmiyor.