Ekmek parası için sokakta sanat

Koronavirüs salgınında bir yıl geride kalırken müzik ve sahne emekçileri önemli sorunlarla karşı karşıya kaldı. Pandemi öncesinde genellikle kayıt dışı çalışan müzisyenlerin yaşam koşulları bu süreçte daha da ağırlaştı. İşsiz kalan sanatçılar, müzik aletlerini satarak yaşamlarını idame ettirmeye çalıştı. Devlet desteğinin yetersizliği nedeniyle ekonomik sorunlarla boğuşan müzisyenler intihara kadar sürüklendi.

Eğlence mekânları kapanan, geçimlerini, sesleri ve müzik aletleri ile sağlayan sanatçılar evlerine para götürmek için yeni çözüm yolları aramaya koyuldu. Seçtikleri bir alana sandalyelerini açıp müziklerini icra etmeye başlayan müzisyenler, kısa süre içerisinde çevredeki vatandaşların ilgisi ile karşılaştı. Vatandaşlar müzisyenlere eşlik ederken, bazıları maddi desteklerini sunuyor, bazıları da kendini tutamayıp dans ediyor. Mekânları kapalı olduğu için sokaklarda sanat yapmak ve para kazanmak zorunda kalan müzisyenler yaşadıklarını Cumhuriyet’e anlattı.

Enes Kunduracı: Parasını sazıyla, çalgısıyla ve sesi ile kazanan sokak sanatçıları zor günler geçiriyor. Evine ekmek götüremediği ve çocuğuna ayakkabı alamadığı için intihar eden arkadaşlarımız oldu. Bizler o duruma düşmemek için çalışıyoruz. Artık mekânlarımız sokaklar oldu. 6 yıldır ilk defa böyle zor bir yıl geçiriyoruz. Dün 5 saat boyunca gezdim 40 TL kazandım. Düşünün bu para ile nasıl geçinebilirsiniz. Bir ekmeğe muhtaç olan arkadaşlarımız var. Pandemiden en çok mağdur olan müzisyenler oldu.

Musa Koçer: 10 yılı aşkındır kafe ve eğlence merkezlerinde bağlama ve gitar çalıyordum. Ama bir yıldır mekânların kapalı olması belimizi büktü. Devletten yeterince yardım alamayınca mecbur olarak sokakta para kazanma yoluna gittik. Şimdi bağlamamızı alıp sokakta çalıyoruz. Biraz zor oluyor ama mecburuz. Bankaya olan kredi borcumuzu, kirayı, faturalarımızı ödemek zorundayız. Bizim işimiz müzik yapmak. Başka sektörde çalışamayız. Pandeminin bitmesini dilerken, 1000 TL’lik devletin desteği devam etmeli.