Bir yanım sevinç... Öbür yanım hüzün

Trabzonspor, İstanbul'dan mutlu dönüyor. Hakan kalede devleşirken savunma oyuncuları da 95 dakika bitmek bilmeyen dirençleri ile Şükrü Saraçoğlu stadını dolduran binlerce Fenerbahçe taraftarına ''Goool''  sevinci yaşatmadılar.

Bu madalyonun  güzel olan tarafı.

Bir de kötü olan  tarafı var. Trabzonspor var olduğundan bu yana  yeterli ya da yetersiz kadrosu  ile her sezon yarışıyor. Bu sezona başlarken sayın Hacıosmanoğlu,  Trabzonspor'u şampiyon yapabilme adına kurmayları ve kampa  geç katılmasına karşın, Halilhodziç' le geleceğin takımının temellerini attılar.

Gidenler ,gelenler ,gönderilenler ve kovulanlar  kulüpte halen daha öyle şeyler oluyor ki, bir fıkra örneği.... Bana bu yaşananlar takımın temelinden çok  Karadeniz'li  Temel'i çağrıştırıyor.

Bu kadar transfer , bu kadar yaygaradan sonra  çık  Saraçoğlu stadında  ''Çanakkale Geçilmez''i  oyna. Yetmiyormuş gibi, Ersun Yanal da maçın hemen ardından ''Kötü değil, çok kötüydük''  demez mi...

Allah aşkına hocam  bu şikayetiniz  kime...! Hafta arasında, oynadığınız  kupa maçında  galip gelen bir kadronuz var. Sol bekte İshak Doğan diye ulusal takımda yer almış bir oyuncunuz varken macera aramak niye ...

Diyeceksiniz ki, Trabzon'da herkes futbolu biliyor, takım yapıyor...Doğrudur  hocam, futbol ile yatan ve  kalkan kentin bayanlar dahil tümü antrenördür.

Senin kadar kadro yaparlar, ama senin yaptığın yanlışları yapmazlar..

Örneğin Fenerbahçe maçında sizi en çok ne şaşırttı.
 
Cardozo'nun kaleye bir şut atamayışı mı,  Medjani' nin  çaresizliği mi ya da takımın savunmadan ayağa paslarla 2. bölgeye çıkamaması mı ?  Ne...

Maç boyunca Egemen'in ya da  Alves'in  gözlerindeki hırsı görmemek olası mı ?.

Cardozo bırak kaleye şut atmayı, nefes  bile alamadı.  İşi sadece Cardoza'ya bağlamak haksızlık olur.