Barbarlık kendimize verdiğimiz zarardır
Özler, “Kolaj yalnız boyaya dayalı olmayan çeşitli malzemelerin kullanılmasına olanak tanıyan bir tekniktir” diyor ve ekliyor, “Yapıtlarımı resim dilime daha uygun olan bu teknikle gerçekleştiriyorum.”
Işık KansuKolaj tekniği ile yaptığı resimlerle tanınan ressam Nurtaç Özler, karışık tekniğin kendisini daha özgür ifade edilmesine olanak sağladığını söyledi.
Barbarlığın kendimize verdiğimiz zarar olduğunu aktaran Nurtaç Özler, sorularımızı şu anıtları verdi:
Resim ile sessizce başkalarının evrenine yolculuk edildiğine inanır mısınız?
İnsan fiziki varlığının ötesinde, kendini ifade etme çabası içindedir. Kişinin öncelikle eğilimlerini, ilgi alanlarını keşfedip onların üzerine gitmesiyle ortaya çıkar ki bu da kendine yolculuktur.
Sanatın hangi dalında olursa olsun, ortaya çıkan yapıt, paylaşıldığında artık yaratıcısından çıkıp başkalarının evrenine girer, onlara mal olur. Evet ben, kişiden kişiye etkisi farklı birçok yolculuğun olduğuna inanırım.
Daha çok kolaj çalışmalarınız ile tanıyoruz sizi. Soyutta, somut gerçekliğe ve yaşanılana yaslanma olarak mı algılayalım bu seçeneği?
Kolaj, yalnız boyaya dayalı olmayan çeşitli malzemelerin kullanılmasına olanak tanıyan bir tekniktir. Yapıtlarımı resim dilime daha uygun olan bu teknikle gerçekleştiriyorum.
Somut, ayrıntıya bakıldığında soyutu içerir. Doğanın temelinde geometri vardır. Ben geometrik biçimleri deforme ederek ve dönüştürerek yapıtlarımın kurgusunu oluşturuyorum.
Kullandığım malzeme ve karışık teknik kendimi daha özgür ifade edebilmeme olanak sağlıyor. Yaratıcılığı körüklüyor. Ayrıntının öne alınmasından yola çıkarak somut-soyut gerçeğe ulaştığımı düşünüyorum.
Sanki tüm dünyada yeni bir barbarlık çağı yaşanıyor. Salgın, bunun üzerine tuz biber ekti. Bu ortam, yeni bir aydınlanma yaratır mı?
Tüm dünyayı etkisi altına alan virüs salgını, insanın doğayı ne kadar hor kullandığının kanıtı oldu. Göz ardı edilen bazı gerçeklerle yüzleşmemizi sağladı.
Doğanın, insan faktörünün evlere kapanmasıyla ne kadar çabuk toparladığını izledik. Barbarlığın kendimize verdiğimiz zarar olduğunu gözlemledik.
Toprağın, üretimin teknolojiden daha önemli olduğunu kavramamızı sağladı. İnsanlar arası yardımlaşmanın umut verici olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Ancak dünyayı yönetenlerin de bu bilince ulaşmış olmalarını dilemekten başka bir seçeneğimiz yok. Bu ortam yeni bir aydınlanma yaratır mı? Şüpheliyim.