2017’nin albümleri

Ekonomik ve politik sorunların, OHAL koşullarının, vize yasağının ve terör belasının tüm kültür sanat dünyası üzerindeki kara bulutları artırdığı 2017 yılının belki de en iç açıcı tarafı, müzik cephesinde (her ne kadar ezici çoğunluğu kötü de olsa) çok sayıda albümün çıkmış oluşu. Arkasında banka, vakıf, kurum, büyük sermaye gibi oluşumların yer aldığı mekân ve festivallerin fakirleşen içeriği bir yana; tesellimiz bu çıkan çok sayıda albümün arasında bir avuç iyi işin varlığı.

Tekliler mantar gibi çoğaldı. CD prestij format olmaktan çıktı, albümler dijitalde ve plakta çıkmaya başladı. Dikkat çeken rock albümleri arasında Merlyn, Pitch Black Process, Ali Seval, Cihan Tanrıverdi, Emre Kula, Flört, alternatifte Gaye Su Akyol ile Adamlar, ‘punk’ta Tampon, ‘hip-hop’ta ise Ağaçkakan vardı.

Caz tarafında Çağrı Sertel, Cenk Erdoğan & İkiz, Kerem Turhan, Konjo, Şevket Akıncı, MÖE, Tamer Temel, Çağıl Kaya ve Banu Kanıbelli albümleri iyi örneklerdi.

Unuttuklarım affetsin! Bir de zamanında kıymeti bilinmeyen, emektar müzisyenlerin çalışmalarının derlenmesi, eski ya da yeni çalışmalarının plak olarak basılması önemliydi: Tünay Akdeniz, Taner Öngür, Mustafa Özkent, Gökçen Kaynatan gibi...

Demek ki neymiş! Toplumsal dertler az da olsa iyi eserlerin doğuşuna neden olabiliyormuş. Hadi, daha iyi bir 2018 olsun…