Bizans oyununa karşı Anadolu dayanışması vicdan mahkemesinde...

Aylardan Mayıs'tı, yıl 2015...  Olaylı değil ama heyecanlı bir kongreydi. Başkanlığa aday olan Oğuz Tongsir'in karşısında güçlü rakipler ve bolca da yıpratma kampanyası vardı. İstanbullu başkana karşı Bizans oyunları devredeydi. Divan başkanlığı seçimi bir oyla sonuçlanmıştı. Salonda kargaşa hakimdi. Işıklarda uyusun Onur Belge atıldı. "Bir spor yazarının saydığı sayıya güvenmiyor musunuz? Bu meslek bu kadar mı ayağa düştü?" Sesler kesilmişti.

Divan seçildi, kongre yapıldı. Oğuz Tongsir yönetimi göreve başlamıştı. Önce derneğe üye olma şartından sarı basın kartı kaldırıldı. Artık hiç kimse 212 yani fikir işçisi sözleşmesi yapmıyordu. Adamına göre ışıkçıda, şoförde basın kartı vardı ama yağmurda, çamurda, soğukta, sıcakta asıl bu mesleğin çilesini çekenler ağabeylerinin sonradan turkuvaz renge dönen basın kartlarına özlemle bakıyorlardı. Onlarca genç gazeteci hiç olmazsa kendi meslek kuruluşlarına üye olabilme, derneğin kendilerine sunduğu hizmetlerden yararlanma şansını yakaladılar. Derneğin üye sayısı kat kat arttı.

TSYD genel kurullarında balkonda fiskos, kulis devri bitmiş, delege ağalığı da yıkılmıştı. Artık spor yazarları kendi özgür iradelerini bizzat kendileri kullanabilecekti.

Bir devir bitmişti ama Bizans Oyunları bitmiyordu. TSYD Lokali kapalıydı, mahkemelikti. Kongre Beşiktaş'ta yapıldı. Bugün yapılmak istenen ve başarılan oyun o gün de bir tiyatro sahnesinin tam ortasında sahneye konmuştu. Onca meslek duayeni dururken iktidarın prenslerinden bir zatı muhterem kongre divan başkanlığına seçildi. Dernek kayyuma gitmek üzeredeydi ki, başta İzmir ve Adana olmak üzere sağduyulu spor yazarları bu duruma engel olmayı başardılar. Oğuz Tongsir yönetimi az farkla da olsa görevdeydi.  Kongre sonuçlanmasaydı tıpkı şu anda olduğu gibi dernek kayyuma kalacaktı. Anadolu izin vermedi.

İstanbullu başkanın Anadolu destekli yönetimi Bizans Dükalığı'na son verdi. "Kapatamazsın" dediler. "Genel Merkez'in olduğu yerde şube olmaz" dedi. İki başlılığa son verdi. Son dönemlerde eski işlevini yitirmiş, adeta bir yeniçeri ocağına dönen İstanbul Şubesi kapanmıştı.

Bundan esinlenen "Bizanslılar", daha önce pompaladıkları "Tongsir göreve gelirse Anadolu'da şubeleri de kapatacak" dedikodusunu Anadolu'ya yaymaya başladılar.

Ama dedikleri olmadı aksine, geçmişte dışlanan ve ASGD kapılarında kendilerine çare arayan Anadolu'nun emektar spor yazarları teker teker TSYD saflarına geçtiler ve kendi haklarına, saygın bir çatının üyesi olma ayrıcalığına kavuştular. Şimdi TSYD’nin Türkiye çapında 2100 üyesi, 13 şubesi ve 81 il temsilciliği bulunuyor. “Göreve gelirse Anadolu’daki şubeleri kapatacak” iftiraları ile yıpratılmaya çalışılan Oğuz Tongsir ve yönetici arkadaşları, atılan iftiraların tam aksine Anadolu’da 6 şube daha açarak, TSYD’nin Anadolu'yu kucaklamasına ve prestijli, onurlu, yurt çapında dev bir aile olmasına aracı oldular.

2015 yılında İstanbul, Ankara, İzmir, Konya, Adana, Trabzon ve Bursa’yla birlikte 7 şubesi olan TSYD, Başkan Oğuz Tongsir ve arkadaşlarının çabalarıyla şube sayısını neredeyse ikiye katladı 13’e yükseltti. 2017 yılında Eskişehir, Kayseri, Sivas ve Samsun temsilcilikleri şube olurken, 2024 yılında ise Malatya ve Gaziantep şube kimliğine kavuştu.

TSYD'nin en önemli gelir kaynağı ve son Bizans Oyunları'nın kaynak noktası havuz çökmek üzeredeydi, demir kolonlar toz olmuş elinle dokunsan bile ufalanıyordu. İçinde yüzenlerle birlikte bir alt kata düşmesi kimsenin altından kalkamayacağı bir felaket olacaktı. Tongsir yönetimden aldığı güç ve devletten aldığı destekle zor bir işe soyundu. Harabeye dönen havuzu onarmak için çok çaba harcadı. Günlerce evine gitmedi, dernekte yattı, sabah erkenden kalkıp inşaatın başında durdu. Üyelerinin ve ücreti karşılığı üye olanların hizmetine pırıl pırıl, saygın ve seçkin bir havuz armağan etti.

Yetmedi İzmir'e uzandı. Yıllardır İzmir Şube'nin korumak için akla karayı seçtiği, yaşatmak için emektarların büyük özverilerde bulunarak ayakta tuttuğu Urla'daki havuzu, Bilyoner'den destek alarak yepyeni bir görünüme kavuşturdu. Tatile gitmenin otel ücretlerinin astronomik boyutlara ulaşmasıyla hayal olduğu şu dönemde üyelerine Urla gibi nefis bir tatil beldesinde tatil olanağı sundu.

Mahkemelik olan, çatalı bıçağı bile hacizli olan geleceği karanlık Levent Tesisleri bugün saygın bir üniversitenin müstecirliğinde TSYD'ye gelir sağlamakta, pırıl pırıl gençlere gelecek sağlanmasına aracılık yapmaktadır.

Halit ağabeyimiz (Kıvanç) ışıklarda uyusun meslek duayenimiz, Türkiye'nin sevgilisi... İçinde bir ukdeydi. TSYD'nin kurucuları arasında yer almamıştı, bir görev için dışarda olduğundan. Ona bu mutluluğu yıllar snra bahşeden kimdi? Bir önceki seçimdeki rakibi olan naif insan Ahmet ağabeyimizi (Çakır) son ana kadar yalnız bırakmayan? Tüm meslek büyüklerimize günümüzde unutulmaya yüz tutmuş vefa duygusunu gösteren?

Ya derneğe çağdaş bir tüzük kazandırmak için, çabalarına ne demeli? Deprem Toplanma Alanı ilan edilmesini sağlayarak, iştah kabartan Levent'in geleceğini kurtarması yabana atılacak bir iş midir?

İnsanoğlu elbet hata yapar. Ama arkadaşlarıyla tüm bunları başaran ve bir kez daha genel kurulun oylarıyla güven oyu almış biri görevinden böylesine uzaklaştırılmayı hak etmiş midir?

Bu soru öncelikle karar mekanizmalarının vicdanlarında yanıt bulmalıdır.

Kuruluş amaçlarıyla birlikte Atatürk ilke ve inkilaplarına, laik demokratik Türkiye Cumhuriyeti'ne sadık kalmayı şiar edinen TSYD'yi, din eksenli siyasi tartışmalara alet edip, bu güçlü kaleyi yıkmaya çalışanlar şunu bilsin ki;

İzmir ve Anadolu daima Oğuz Tongsir'in yanında yer alacaktır. Her devirde karşımıza çıkan Bizans Oyunları karşısında yargı ne karar verirse versin, benim de aralarında bulunmaktan gurur ve onur duyduğum işlere imza atan Oğuz Tongsir ve arkadaşları vicdanların mahkemesinde ve Anadolu nezdinde çoktan aklanmıştır.

Anadolu'nun yaptığı gibi spor camiası da sessiz kalmayıp, Tongsir'e sahip çıkmalıdır. Atatürkçü çizgisini ve laik demokratik Türkiye Cumhuriyeti'ne bağlılığını daima koruyacak TSYD'ye seçimle gelen Bizans oyunlarıyla değil, seçimle gitmelidir.