Samanyolu Galaksisi'ndeki hayalet yıldızların gizemi çözüldü
Samanyolu Galaksisi'nin merkezinde biriken ölü yıldızlara dair önemli bir gizem çözüldü.
cumhuriyet.com.trBirleşik Krallık'taki Manchester Üniversitesi'nden bir grup araştırmacı, hayalet yıldızlar diye anılan bu nesnelerin farklı yerlerden geldiğini ve farklı zamanlarda ölen yıldızların kalıntılarından oluştuğunu saptadı.
Bilim insanları bu hayalet yıldızları ilk kez 10 yıl önce keşfetmişti.
Independent Türkçe'nin haberine göre galaksinin merkezini dolduran bu kozmik hayaletler, yaşamlarının sonunda ölmekte olan yıldızlar tarafından dışarı atılan gaz bulutlarından oluşuyor. Bu bulutlara gezegenimsi nebula adı veriliyor.
Güneş'in de enerjisi sona erdiğinde şişerek bir kırmızı deve dönüşeceği ve sonunda etrafındaki gezegenleri yutarak benzer gaz kalıntılarını etrafa saçacağı biliniyor.
Yaklaşık 5 milyar yıl sonra meydana gelmesi beklenen bu olayda Güneş, daha soğuk bir beyaz cüce yıldıza dönüşecek ve etrafını bu gaz bulutu saracak.
Gökbilimciler zaman içinde gezegenimsi nebulalara dair birçok veri elde etti. Ancak Samanyolu'nun merkezindeki bu hayalet topluluğunun gizemi 10 yıldır tam olarak çözülemiyordu.
Hakemli bilimsel dergi Astrophysical Journal Letters'da yayımlanan yeni araştırmada ise NASA'nın emektar Hubble Uzay Teleskobu'ndan ve Şili'deki Çok Büyük Teleskop dizisinden gelen görüntüler incelendi.
Böylelikle 136 gezegenimsi nebulayı ayrıntılı inceleyen ekip, bunların her birinin farklı zamanlarda ölen yıldızların kalıntıları olduğunu tespit etti.
Dahası bu yıldızlar, yine birbirlerinden tamamen farklı bölgelerden gelerek buraya yerleşmişti. Bu hayalet yıldızlarla ilgili asıl gizemse her birinin muntazam biçimde şekil ve büyüklüklerine göre sıralanmış olmasıydı.
Araştırmada bu dizilimi gösteren gezegenimsi nebulaların ortak bir özelliği paylaştığı keşfedildi.
Bulgulara göre bu tür hizalanmalar, yalnızca yakın bir yıldız arkadaşı olan gezegenimsi bulutsularda görülüyor.
Asıl yıldıza refakat eden ikinci yıldız, gezegenimsi bulutsuların merkezindeki ana yıldızın yörüngesinde, Merkür'ün Güneş'e olduğundan daha yakın duruyor.
Manchester Üniversitesi'nden astrofizikçi ve araştırmanın ortak yazarı Albert Zijlstra, "Gezegenimsi nebulalar bize galaksimizin kalbine açılan bir pencere sunuyor" diye konuştu:
Söz konusu içgörü, Samanyolu'nun bu şişkin bölgesinin dinamikleri ve evrimine dair anlayışımızı derinleştiriyor.