CHP’nin toparlanması benim için iki açıdan önemli. İlki Türkiye’de sosyal demokrat bir düzen kurulacaksa bu amacı ancak CHP’nin başarabileceği inancı; ikincisi ise duygusal, aile geleneği olarak kuruluşundan itibaren CHP’yi sahiplenmek.
Öneriler, görüşler yalnız benim değil; CHP’ye yıllardır oy vermiş dar da olsa bir çevrenin görüş ve önerileri olarak aktarıyorum.
? CHP kurultay toplamalıdır.
Bazı çevrelerce sarakaya alınsa da kurultaylar partiye canlılık ve yön verir. Yıl 1950, CHP büyük bir seçim yenilgisine uğramış, bazı çevrelerin CHP yıkıldı diye bayram yaptıkları günde “Milli Şef” olarak nitelendirilen İsmet Paşa’nın aldığı ilk karar kurultayı toplamak oluyor. Ankara Halkevi’nde toplanan o kurultayı izledim. On altı yaşında bir lise son sınıf öğrencisi olarak o heyecanı, bağlılığı gözledim. CHP’nin yıkılmayacağına, varlığını sürdüreceğine inandım. Çeşitli badirelere karşın bu inancımda yanılmadım. Kurultaylar partinin gücünü, inancını yansıtır, yol gösterir.
? CHP arınmalıdır.
Başarısızlığa neden olan bir yanılgı da CHP’nin oyu yetersiz, iktidara gelmek isteniyorsa esnemeli, sağa doğru açılmalı yaklaşımıdır... Partinin varlığı açısından tehlikeli olduğu gibi alınan sonuçlarla da hatalı olduğu kanıtlanmış bir yaklaşım bu. CHP, bu hatayı ilk kez yapmıyor. Son dönemlerde ne yazık ki sıkça hatayı yineliyor. Dolayısıyla alabileceği oy potansiyeline de ulaşamıyor. Bu tür bir yaklaşım CHP’ye yönelebilecek oyları kaçırıyor, sağ kesimden de destek gelmiyor.
1950 sonrası CHP’nin malları müsadere edilmiş, el konulmuş, halk odaları kapatılmış, CHP’nin varlığını sürdüremeyeceği kanısı yaygınlaşmış. 1954 seçimi, çoğunluk sistemi sonucu, CHP’nin milletvekili sayısı 30’lara değin geriliyor. Ancak o otuz kişi öyle bir muhalefet yapıyor ki günümüzdeki 130 kişilik gruptan çok daha etkili. 1957 seçimi CHP için büyük başarı. Seçim gecesi Taksim Meydanı’nda toplanan binlerce kişide CHP’nin iktidara geldiği inancı vardı. CHP seçimi önde götürüyordu. Ertesi gün seçim sonuçları az farkla DP lehine ilan edildi. İtirazlar, yeniden oy sayım istekleri oldu. Gaziantep’te oyların sayılmasına engel olmak üzere adliye binası bile yakıldı. 1946 seçimi eski ve ilk denemedir. 1957 seçimini ise anımsayanların daha fazla olması gerekli. Garip bir tarafgirlik, utanç içinde 1957 seçimlerinde yaşananlar saklanıyor.
CHP, 1973 ve 1977 seçimlerinde ödün vermeden birinci parti oldu. Demek ki partinin oy potansiyeli tutarlı bir yönetim altında yüzde 40’lara ulaşabiliyor, hatta aşabiliyor.
? CHP inançları olanların kitle partisidir.
CHP, tam bağımsızlığı, ulus devleti, özgürlüğü, ülkenin toprak bütünlüğünü, devrimcilik, devletçilik, laiklik de dahil altı oku savunur. Bu ilkeleri benimsemiş herkes partide her görevi alır, alabilmelidir. CHP’de vatandaş arasında ayrım olmaz. Halkçılık ilkesi bunu gerektirir.
?CHP ilkelerini, amaçlarını geniş kitlelere anlatmalıdır.
Seçim stratejisi artık iktidarın eleştirisi üzerine kurulmamalıdır. CHP yoksulluğu, eğitimsizliği, gelir dağılımı dengesizliğini yenmek için köklü neler yapacağını geniş kitlelere açıklamalıdır. Geniş kitleleri aydınlatmak uzun soluklu bir süreçtir; hemen ne olursa olsun iktidara gelelim kaygısı ve amacı ile de bağdaşmaz. CHP iktidarda olmasa bile bir güç olarak ülkeye yön verebilir, yeter ki caydırıcı bir güç olsun.
? CHP tutarlı olmalıdır.
CHP yanlış izlenim vermemelidir. Tutarlı, açık ve oy kaybı konusunda da cesur olmalıdır. Oy kaygısı ile değil ilkeler doğrultusunda hareket etmelidir. Bazı çevreler ne der diye bir kaygı taşımamalıdır. Ödün vererek yüzde 28-30 oy alınacağına, yüzde 25 tutarlı sağlam oy almak uzun vadede daha umut vericidir.
? CHP her savını kanıtlamalı, doğruluğuna inandıklarının da sonuna kadar ne pahasına olursa olsun peşinde olmalıdır.
Ekonomi, seçim sonucu, hukuk, hangi alanda olursa olsun kesin bilgi ve kanıtla hareket edilmeli, ödün verilmemelidir
Esneklikle, ödünle, başkaları ne tepki verir kaygısı ile hareket edilerek başarı kazanılamaz.
CHP, son seçim sonucu üzerinde ciddi bir özeleştiri de yapmalıdır. Özeleştiri yapılmazsa yanlışlar görülemez, yinelenir.