“Kabahat samur kürk olsa kimse sırtına almaz” atasözü doğrucudur: Çöküşü, ahlak yoksunluğunu, yozlaşmayı ifade eder. Ama günümüzde kabahati silkeleyip kürkü giyiyorlar ve caka satıyorlar. Artık mazeret aramaya da gerek kalmadı. Adam, göğsünü gere gere “Hırsız bizim hırsızımız, yanında yer alırız!” diyor.
Bir devlette her şeyin sorumlusu bütün yetkileri elinde bulunduran yürütme organı hükümettir. Ve bunun ne lamı ne de cimi vardır. Hükümet etmek ciddi iştir, seksek oynamaya benzemez. Bu nedenle, rahmetli dostum anayasa bilgini, Prof. Dr. Erdoğan Teziç’in Anayasa Hukuku (Beta Yayınları) kitabından yararlanarak küçük bir hukuk dersi yapacağız:

***

1- İnsan toplumlarının barış içinde yaşamaları için bir egemene (muktedir) gereksinimleri vardır. Buna siyasal iktidar denir.
2- Başlangıçta siyasal iktidarın kaynağı din ve büyü idi. Yani teokratik idi.
3- Siyasal iktidar daha sonra insan aklının ürünü olan hukuka dayandı: Halk egemenliği; ulusal egemenlik.
4- Siyasal iktidarın meşruluk kaynakları: 1- Geleneksel iktidar: Feodal beylikler, monarşiler. 2- Karizmatik bireysel iktidar. 3- Akılcı / Hukuki iktidar.
5- İktidarın kurumlaşmasına Devlet denir. Devlet hakkında türlü çeşitli görüşler vardır. Bu görüşlerin neler olduğunu vatandaş bilse iyidir ama siyasetçiler mutlaka bilmelidir. Devlet egemendir; kamu gücünü harekete geçiren sadece devlettir. Devlet federal de olabilir ama Türkiye Cumhuriyeti üniter bir devlettir.
6- Türkiye Cumhuriyeti anayasal hukuk devletidir. Bu devlet üç erk (güç, kuvvet) üzerine oturur: YASAMA, YÜRÜTME, YARGI. Yasama (Parlamento, Meclis) yasa yapar; Yürütme (Hükümet) bu yasalarla devlet hizmetlerini yerine getirmekle sorumludur; Yargı (Anayasa Mahkemesi, Danıştay, Sayıştay, Yargıtay ve her türlü mahkeme) yasama ve yürütmenin işlerini denetler. Ama Yasama (Meclis) ve Yürütme (Hükümet), Yargı Erki’ni denetleyip etkileyemez. Böyle bir şey yaparsa suç işler ve meşruiyetini yitirir. Buna göre: Özellikle 2007’den bu yana AKP hükümetleri; günümüzde Cumhurbaşkanlığı rejimi yapıp ettikleriyle gayri meşrudur.
7- Devleti, bakanlıklar, silahlı kuvvetler, polis, mahkemeler, belediyeler, devlet daireleri temsil eder.

***

Bir şair ve edebiyat yazarı, eski bir devlet memuru ve “müdür” olarak Devlet’i bir taşıta, bir silaha, bir alete benzetirim. Osman Aga üzerine binmeden eşek yerinde durur; silah tetiği çekilmeden, düğmesine basılmadan uyur; otomobil ve TIR, şoför kontağı açmadan yıllarca yerinde durur; bir televizyon ve bulaşık makinesi evin hamaratı çalıştırmadan kendi kendine çalışmaz. Bu kompozisyon ve ilişki içinde Osman Aga, asker, şoför, evin hamarat hanımı HÜKÜMET’tir. AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın dediği gibi: kimse kusura bakmasın!

***

Eh, şimdi geldik zurnanın zırt dediği yere: Cumhurbaşkanı’na ve kabinesinin işbilir duruşlu kâtiplerine (bakanlarına) göre pahalılık marketlerin suçu; faizler bankaların suçu; enflasyon dış güçlerin suçu; dolar ABD yoldaşın suçu; patates soğan stokçunun suçu; tren kazaları makinistlerin suçu; Ergenekon FETÖ suçu; terör muhalefetin, gazetecilerin, şairlerin, zabıt kâtiplerinin suçu; helikopter düşmesi, sitelerin suçu; Suriye saçmalığı coğrafyanın suçu.
Ey “yürütmek” fiilinin eylemini (hükümet olmayı) yanlış anlayan hükümet! “Yürütme”nin yüzde onu (% 10) yetki ise yüzde doksanı (% 90) sorumluluktur. Lokantada karnını doyurup faturayı ödemeden tuvalet penceresinden kaçamazsın. Her aç karnın, her ısınmayan evin, işsizliğin sebep olduğu her intiharın, her yıkılan binanın sorumlusu sensin, artık eşekten in Osman Aga!