Hangi ülkede binlerce gözaltında ya da tutuklu insan var?

Niye gözaltındalar, niye tutuklanıyorlar? İçeri bir kez atıldın mı, günler, haftalar, yıllar uçup gider sen zindanın karanlığında iken...

Dünyanın neresinde yaşanıyor bu çirkin manzara?

Şu sırada Türkiye’de!..

Hesapsız kitapsız suçlanma bir kez başlarsa önü bir türlü kesilmez. Kişiler hak ettikleri ya da etmedikleri ağır cezalarla karşı karşıyadır. Geçmiş yıllarda böyle miydik? Şu bu yersiz suçlamalar daha ne kadar sürebilir? Bir kez içeri atılanlar ne zaman kurtulabilecek ağır uygulamalardan?

Gözaltındakilerin sayısını bilemiyoruz. Binlerce mi, daha mı çok? Hangi mahkemede hesap veriyorlar? Daha pek çoğu adalet önüne çıkarılmadı. Bekliyorlar gelecek ya da gelmeyecek özgürlük gününü!.. Sanki bir büyük güç var ülkeyi yöneten. Dıştan mı, içten mi? Biz miyiz, siz misiniz?

Ben yaşlandım, türlü hükümetler, başbakanlar gördüm. Nedense hep sağcının sağcısı bir partiydi ülkenin egemeni. Bir grup mu, birkaç kişi mi? Yoksa seçimle gelen bir parti mi, bir insan mı?

Tek parti CHP’ydi o günlerde. Nerden aklına estiyse İsmet Paşa demokrasiyi getirmek gereğini hissetti. 1960’tan sonra belki bir düzelme olabilecekti, ama hırslı politikacıların elinde demokrasi hamlemiz tam bir tutuculuğa, gelenekçiliğe dönüştü.

Demokrat bir toplumda yaşıyoruz diyebilen ortaya çıksın! Bugün ülkede demokrasiye yakışan bir manzara var mı? Ama tutturmuşuz demokrasi diye, adı var kendi var mı? İç politika dünyasına baktığımızda, on yıldır bir tek adamın her gücü elinde tuttuğunu görüyoruz.

Gereksiz bir yazı bu. Tüm yurttaşların bildiği ama bilmezlikten gelmek zorunda olduğu bir başka demokrasi! Tek adam demokrasisi, varsa böyle bir şey...

\n