MISIR’DA olup bitenler dolayısıyla yaşanan bir ikilem yalnız bizim toplumu değil, başka toplumları da belirgin bir şaşkınlığa sürüklemişe benziyor: Tamam, Mursi rejiminin yerine şimdiki yönetiminin gelmesi görüntü ve öz açısından elbet “darbe” tanımlamasına uygun düşüyor ama birçok ülkede buna “darbe” etiketinin yapıştırılması ya da devrilen Mursi yönetiminin tam anlamıyla darbe kurbanı sayılması kolay olmuyor. Bu duruma yakından bakmak, insanların davranışlarında rol oynayan etkenleri değişik bir açıdan irdelemekte yararlı olabilir.

Tamam, Amerika Birleşik Devletleri açısından bu çekingenliğin nedenini anlamak pek zor değil: Olaya darbe adını vermek ABD’nin mevzuatı açısından Mısır gibi “darbe kurbanı” bir ülkeye ekonomik yardımda bulunmak sorun yaratıyormuş. Washington’ı yönetenler bu duruma düşmek istemiyorlar. Çünkü, darbe kurbanı olma yarışına girme modasının “gelişmekte olan ülkeler” açısından yardım bulmak için yeni bir yöntem haline gelmesinden korkuluyormuş.

Mısır gibi ülkelerin Batı dünyasında fazla sempati toplayamayışlarının başka nedenleri var ve onlar çok daha ilginç.
Her şeyden önce, din etkeni: Bu ülkelerin çoğu Müslüman olduğu için Hıristiyan kiliselerinin yardımseverlikleri ya da Musevi çevrelerin ilgisi onlar açısından pek sıcak olmayabiliyor. Ne de olsa, belirli bir uygarlık düzeyinin değerlerini benimsemiş olanlar aynı benimseyişi gösterememiş olanları kendilerinden saymakta güçlük çekmekteler.

Bütün bunlar, teknolojik gelişmelerin, ekonomik ilişkilerin ve kültürel bağların iç içe getirdiği ve neredeyse tek bir dünya durumuna soktuğu insanların çeşitli kategorilere ayrılmasını önlemiş olmuyor. Büyük çoğunluğu oluşturanlar değerlerini paylaşanlara paylaşmayanlardan daha yakın hissediyorlar kendilerini.

Galiba insanlığın huzuru, etiketlerin hakça dağıtımıyla doğru orantılı.