\n\n\n

EN çok üyeli muhalefet partisi olmanın kazandırdığı bir unvanın sorumlulukları iktidarınkilerden az olamaz; hatta daha da çoktur. Özellikle, ülkede bir karşıdevrim dönemi yaşanmakta ve iktidar sahipleri rejim değişikliği emelleri taşımakta iseler.

Hele, küreselleşme nöbeti geçiren dünyanın büyükleri, herkesi kendilerine benzetmek peşindelerse.

Bu bakımdan, vaktiyle kapitalizmin benzer hesaplarını bozarak kurulmuş bir Türkiye’de, dünya büyükleriyle kol kola girmeyi marifet saymaya başlayan yeni türedilere karşı ana muhalefetin sorumluluğu evrensel bir değer kazanıyor. Bu ülkeyi yönetenlerin Sovyet İhtilali’nin kazanımlarını kapitalizme peşkeş çeken Rus türedileri gibi davranmaları artık durdurulmalıdır. Dünya tarihinin talihsiz halkları açısından tutarlı bir örnek olabilecek Kemalist Devrim’in mirasına inançla sahip çıkmak gerekiyor. Ana muhalefetin şimdiki iktidara karşı çıkışını bu açıdan yeterli ve başarılı sayabilir misiniz?

Dersim tartışmasında olduğu gibi arada bir Cumhuriyete ve ulus-devlete ters düşerek etnik kimlik ya da mezhep tartışmalarına dalmak, hatta yetenek ve parti içi adam yemede bunu kullanmak cumhuriyetçi ana muhalefete yakışmıyor.

Oysa, dış politika alanındaki konjonktür, cumhuriyetçi inanç açısından Kemalist ilkelere ve halkın somut çıkarlarına uygun bir muhalefet çizgisi izleme fırsatını bu ülkenin siyaset sahnesine sık sık getirmekte. Kapitalizmin ‘Arap Baharı’ diye estirdiği kasırganın meteopolitik merkezi Şam üzerine yerleşince, bin bir güçlükle kurulmuş Suriye dostluğunu yıkmaya kalkışmak, cumhuriyetçi bağımsızlık ve ulusal çıkarlar açısından önemli bir muhalefet fırsatı yaratmalıydı.