Seçim sonuçları sürpriz olmadı. AKP’nin oylarının düşeceğini ve CHP’nin yeni rüzgârının yüzde 30’ları bulacağını düşünenler için sürpriz olabilir, ama benim için değil.

Türkiye’de solun geçmişte ideolojik bir tabanı ve gençlik örgütlenmesi olduğu zamanlarda bile tek başına iktidar olması söz konusu değilken şimdi böyle bir şey beklemek zaten bir hayal bana göre.

Eğer AKP’nin karşısına bir rakip çıkacaksa onun merkez sağda bir parti olması gerekirdi. Merkez sağ diye bir şey kalmadığı için de onun yerini CHP’nin ya da MHP’nin doldurması beklenemez.

Türkiye’de seçmen sanılanın aksine işsizlik, yoksulluk, yolsuzluk, demokrasi söylemine fazla ilgi göstermiyor.

Gerçeklikten çok duygusallığı ve hayalleri seviyor.

Bu da anlaşılır bir şey. Çünkü bizim gibi ülkelerde gerçekleri duymak bir işimize yaramıyor.

***

CHP’nin seçim sonucunda başarısız olduğunu düşünenlere de katılmıyorum. Bana göre olması gerekenin üstünde oy aldı.

Seçim yasaklarından hemen önce bile hâlâ TOKİ evlerinde yolsuzluk yapıldığının altını çizen bir partinin bu oyu alması başarı sayılmalı.

Bütün hayatını bir ev alabilmek için geçiren insanların ülkesinde evini alanlara ve almayı hayal edenlere bunun altında başka nedenler yattığını söylemeye çalışmak bence anlamlı değil.

Seçimleri en çok etkileyen şeylerden biri elbette parti teşkilatları. Yerel yönetimleri elinde bulunduranın bu konuda hep bir adım önde olacağı, teşkilatlanmayı çok ciddiye alanların, ev ev kapı kapı dolaşan kadın ve gençlik örgütleriyle çalışanların da mutlaka oy arttıracağına kuşku yok.

Muhalefetin seçim çalışmalarını neredeyse tümüyle Başbakan’ın söylemleri üzerine kurması da bana göre büyük bir hataydı.

***

Seçimden hemen önce The Economist gibi dergilerin altını çizdiği şey, iktidarın yine AKP’ye geçeceği, ama en azından daha güçlü bir muhalefetin iyi olacağı yönündeydi.

Bu olmadı, ama en azından bir hezimet de yaşanmadı ve bazılarının beklediği gibi MHP de baraj altında kalmadı. Ayrıca bağımsızlar ve çok farklı görüşlere sahip isimler de Meclis’e girdi.

Türkiye’nin sorunu AKP’nin yeniden ve güçlü biçimde iktidar olmasından çok karşıtlıklar üzerinden siyaset anlayışında yatıyor bence.

Başbakan’ın beklenen balkon konuşmasında beklenen mesajları verdiğini duyduk. Bu mesajlar gerçeğe dönüşürse birçok şey daha iyiye gidebilir ve eleştirilen pek çok konu da çözülebilir.

Ama bunlar sözde kalır ve karşılığını da bulamazsa yine sen, ben çekişmesi devam edip gider.