Açılım ve demokrasi rüzgârları eserken aklıma ilk gelen şu olmuştu: Acaba gerçekten hükümet, bu yaptığından sonuç alacağına inanıyor mu, yoksa nasıl olsa karşı taraf bunu kabullenmeyecek ve uzatılan eli sıkmayan onlar olacak diye mi düşünüyordu? \n

Aynı durum aslında Kıbrıs konusunda da geçerliydi. Rumların, Türk tarafı ne önerirse önersin kendi tezlerinden vazgeçmeyeceğini herkes biliyordu. Ama, “Bakın biz elimizden geleni yaptık, her şeyi kabul ettik, yine de onlar işi yokuşa sürdü,” demek için mi bu politika sürdürülmüştü? \n

Kürt açılımı tartışmaları yapılırken de yalnızca bir televizyon kanalı açarak, Kürtçe öğrenimi serbest bırakılarak birtakım kültürel haklar verilerek bu konunun halledilmesinin pek mantıklı olmadığı açıktı. \n

Bunca yıldır savaşan bir terör örgütüne karşı, silahlı mücadeleyi bitirecek formül bu kadar basit olsa herhalde bunca yıldır birileri bunu akıl ederdi. \n

***\n

Kıbrıs Barış Harekâtı’nın ardından kendisini tüm dünyaya “mağdur” olarak kabul ettirmeyi başarmış ve sonra Türk tarafına ambargolar, yaptırımlar uygulanırken uluslararası destekle kendi bölgesini zenginleştirip bir de üstüne Avrupa Birliği’ne girmiş Rum kesimi niye bizimle barışmak istesin ki? \n

Siz ne önerirseniz önerin, neden istediklerinin tamamını almak yerine, bulunduğu konumu tehlikeye atacak ve Türklerle yeniden paylaşacak bir zeminde anlaşmayı kabul etsin? \n

Türkiye bu politikasıyla belki uluslararası kamuoyundaki eski imajını değiştirmeyi biraz başarmış olabilir. En azından işleri yokuşa süren taraf olmadığını, iyi niyetli davrandığını savunabilir. Ama acaba uluslararası kamuoyu bu tür davalarda gerçekten de bu davranışları önemsiyor mu yoksa bunları yalnızca kendi işine gelen politikaları için bahane olarak mı kullanıyor? \n

***\n

Aynı durum aslında PKK için de geçerli.\n

Üstelik onların Rumlar gibi bir devleti de yok. Yani kaybedecek hiçbir şeyleri yok. \n

Özgürlükler ve demokrasi açılımı derken siyasi olarak kabullenip Meclis’e soktuğunuz partinin üyelerini terörle bağlantılı diye içeri atarsanız, vekil olarak gösterdikleri adamlara izin vermezseniz, sorunu “sizin taleplerinizle değil bizim teklifimizle çözebilirsiniz,” derseniz fazla bir değişiklik olmayacağını anlamak da zor olmaz. \n

Bu bir tür, üniversitede, öğrenci hakları komisyonu kurup öğrenci üye almamaya benzer. \n

Bu durum da daha fazla tehdit daha fazla eyleme yol açmaktan başka işe yaramaz. \n

\n\n