Adı üstünde hazırlık karşılaşması. Asıl zorluk Fatih Terim’deydi. Lig bitmiş, ekibiyle Fransa için kadroyu deniyor, ideal 11’ini arıyor.
Seçtiği takımlar bizim için denek olacak türdendi. Büyüklüğü ile İngiltere, inadı ve futbol oynama isteğiyle Karadağ.
Kale için tek adam Volkan Babacan, kaydı ve koşulu yok. Şimdiden Fransa’daki yıldız adaylarımızdan. Ama sağ bekte Türkiye’de, hatta Avrupa’da Gökhan Gönül gibi bir sağ bek yok. Bekleyelim... Akşam 45 dakika olsa da sağ tarafta Robben’e benzeyen tarzı ile genç Emre Mor’u izledik. Yıldızlaştı. 18 yaşındaki bir çocuk daha milli takımın hiçbir şeyini tanımadan çıkıp bu kadar iş yaparsa, bence asıl yıldız odur. 1958 Dünya Kupası’nda Pele, tüm takımları dağıtırken 17’sindeydi. Bizler ise gençlerden korkuyoruz.
Son dakikada gelen galibiyet bana Bedri Rahmi’nin Mor şiirini anımsattı. Ne tesadüf o şiirde de Paris adı geçiyordu, Eyfel deniyordu, milli takımın rotasında da Paris var..
Oğuzhan ile Emre ileriye doğru çok çabuk mesafe kat ediyorlar. Bu bakımdan son hazırlık maçını gördükten sonra asıl ümidimi ve EURO 2016 beklentimi yazacağım.