\n\n\n

Bir zerdali dalında açan çiçeği, kestane ağacının yalnızlığını düşünün bugün...\n

Umutlarınızı çoğaltın, yaşama sevincini!\n

Çocukları seyredin bahçede otururken!\n

Genç sevgililer geçiyor önünüzden el ele, gözlerinde ve kirpiklerinde mayıs güneşinin ışığı yanıyor, iyice bakın.\n

Anlağını yitirmiş ne acılar olur ne de hüzünler...\n

Bugün unutmaya çalışın.\n

Şehitlerimizi anımsayın, astsubaylarımızın haklı isteklerine kulak verin.\n

Sesinizi çoğaltın evrende...\n

Denize açılın düşlerinizde beyaz bir yelkenliyle.\n

Sımsıkı tutun sevdiklerinizin ellerinden ve hiç bırakmayın.\n

Dik durun, onurunuzu kimseye çiğnetmeyin.\n

Boyun eğmeyin!\n

Köle olmayın!\n

Baskılara karşı direnin!\n

Yaşama sarılın!\n

***\n

Gecenin dokusunda yıldızlara baktığınızda umut toplayın lacivert atlastan, yaşama ilişkin bildiklerinizi anlatın yeter size.\n

Binlerce gecenin düşüyle yıkayıp atın kalbinizi.\n

Hayatı iki parçaya ayırmadan tek başınıza kalsanız bile mücadeleyi sürdürün.\n

Korkmayın sürüngenlerden... Korkmayın kimseden... Özgürlüğünüzü yaşam biçimine dönüştürün.\n

Anlayın “vicdani ret” diye haykıran gençlerimizi!\n

Zorunlu askerliğin olmadığı ülkelerde “vicdani ret” diye bir sorun yoktur, bunu bilin.\n

Demokratik ülkelerin hemen hemen tümünde “vicdani ret” kabul görür.\n

Gençler askeri mahkemelerde yargılanıp askeri cezaevlerine tıkılmaz.\n

İnancı gereği silahı reddedenler, kamu kurumlarında görevli olarak çalışırlar.\n

AİHM, Ermenistan’la ilgili yeni bir kararında “vicdani ret”i, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 9. ve 10. maddelerindeki özgürlükler kapsamında sayan bir karar aldı, anımsayın.\n

Kızmayın o çocuklara, “vatan hizmeti yapmıyorlar” diye sakın.\n

Çünkü Türkiye bu karara uymak zorunda.\n

Onun için de hükümetin yeni düzenlemeler yapması şart.\n

***\n

Nefret etmeyin, intikam almaya kalkmayın o çocuklarımızdan.\n

Çünkü onlar silah kullanmak istemiyor!\n

Bu yurt topraklarını sevmek, askerlik yapmaktan geçmiyor.\n

Bakın mayıs geldi...\n

İlkyazın sürgün verdiği bir gün akşam saatlerinde ben bu yazıyı yazarken, denizi, ağaçları, martıları seyrediyorum.\n

Üniforma giymek, silah taşımak istemeyen o gençleri düşünüyorum...\n

15 Mayıs-20 Mayıs “Vicdani Retçiler Günü” değişik etkinliklerle kutlanacak.\n

Parası olan bastırıyor doları, Avro’yu, liramızı, 20 gün sözüm ona “vatan görevi” yapıyor.\n

Ya parası olmayan?\n

Bana söyler misiniz eli kanlı PKK’yle mücadelede şehit düşen varsıl ya da paşa çocuğu var mı hiç?\n

Yok!\n

Şehit düşenler yoksulların çocukları...\n

Elleri, bacakları kopmuş gazileri görünce içimde fırtınalar kopar benim...\n

Tekerlekli bir araç ve gazi...\n

Gözlerinde derin bir acının çizgisi...\n

Parası olsaydı “bedelli askerlik” yapacaktı...\n

Böyle bir askerlik uygulaması olur mu?\n

***\n

Bugün olsun yaşama sımsıkı sarılın, insanları sevin, özgürlüğü bir yaşam biçimi olarak görün...\n

Kızmayın, öfkelenmeyin “vicdani retçi”lere, onların seslerine kulak verin.\n

Hak arayan astsubayları azarlamayın, rest çekmeyin, orduda ikilik yaratıyorsunuz, demeyin...\n

Kaldırın başınızı gökyüzüne, masmavi bir deniz göreceksiniz...\n

Eski bir sevdayı dalgalandıran, canlandıran izler...\n

O hiyerarşik özlem, yaşam hakkınızı sizin de elinizden alır bir gün...\n

Mevsim kötülük değil, iyilik mevsimidir!\n

Yürüyün patika yollarda, ormanlarda...\n

Güzelliğin ağırbaşlılığını bulduğunuz yerde durun ve bekleyin...\n

Gergin gerçeği anlayabilmek için!