Kuyt geldi. Sanırım, Astronot Gagarin’den daha fazla ilgi gördü. Kolay değil bu sıcakta 15 - 20 bin kişiyi tribünde toplamak. Sahada mukavele imzalatma modası yeni çıktı. Eskiden böyle bir uygulama yoktu. Hangi ihtiyaçtan doğdu bilemiyoruz ama mutlaka vardır bir sebebi. Umarım, sırf orijinalite yaratmak nedeniyle değildir. Kuyt neler hissetti onu da bilemiyoruz. Türkiye’ye değil de cennete geldiğini sanmıştır! Yabancı futbolcuları, abartılı karşılama gösterileriyle karşılamak neden kaynaklanıyor? Bence küçüklük duygumuzdan. Bu zinciri bir türlü kıramıyoruz. Her nedense yabancıları dev aynasında görmeyi seviyoruz. Kuyt bu kadar ilgi nedeniyle kendini rüyada sanmıştır. Vaktiyle Okocha’ya, Hooijdonk’a, Guiza’ya, Niang’a da benzer ilgi gösterilmişti. Ne var ki okkanın her yerde 400 gram olmadığını düşünemiyoruz. \n

Türkiye’ye gelen yabancı futbolcular, şartlara uymakta bir hayli zorluk çekiyorlar. Bizler onlardan büyük umut beklerken, onlar kısa sürede, kimliklerinden, kişiliklerinden kaybediyorlar. Aldıkları milyon Avro’lar da ceplerine kalıyor. Bir alışkanlığımız var ki çok ilginç. İnsanları önce, gereksiz yere göklere çıkartmak sonra da yine gereksiz yere yerin dibine vurmak gibi. Neredeyse kural gibi bir şey oldu. Allayıp pullayıp ülkemize getirdiğimiz futbolcuların isimlerinin başlarına kötü sıfatlar ekleyerek görevlerine son verdik. Onlar da bir anlamda “Dimyat’a pirince giderken, evdeki bulgurdan oldular”. Yıllarca kazandıkları değerler, dönüşlerinde tehlikeye girdi. Hollanda’da yaşayan bir tanıdık, Kuyt için, bir köylü çocuğu olduğunu, fizik gücünün iyi olduğunu, futbol ahlakının da çok iyi olduğunu, Fenerbahçe için çok güzel şeyler yapabileceğini söyledi. Bütün bunlar güzel özellikler. İnanmak istiyorum. Umarım diğerlerine benzemez de ikinci bir Alex olur. \n

Geçen günlerde Kuyt hakkındaki düşüncelerimi açıkladığım bir yazı için, birkaç arkadaşım; “Daha şimdiden, adamı yemeye başladınız. Biraz da iyimser olun” dedi. Doğrudur söylediği sözler. Ama anlaşılmayan şeyler var. Hiç kimse, dünyaya iyimser ya da kötümser olarak gelmez. Toplumdur bunu realize eden. Ayrıca şunu da sorgulamak gerekir: Bugünkü Türkiye’nin sosyopsikolojik durumunda iyimser olabilmek olası mı? Birçok şey yolundan çıkmış. Ne hukuk kalmış ne eğitim. Atatürk ilkelerine karşı cirit atanlar var. Söylenecek çok şey var ama biz yine futbola dönelim. Yine aynı soruyu soralım. Arapsaçına dönmüş spor düzeni içinde iyimser olmaya olanak var mı?\n

Kuyt’a yakıştırılan ve basında çıkan sözler ne kadar ilginç. Babası Fenerbahçeliymiş. Neredeyse dedesi de Çanakkale Savaşları’na katılmış olacak! İyi ki demedi ki “Kanım sarı lacivert akar” ya da “Darağacına gitsem bile son sözüm Fenerbahçe”. Bizim basınımız, bunları da söyletebilirdi. Aile boyu dengesizlik...