Yüksekten atıp tutan siyasilere kulak asmayın, oyunda yoklar; yalnızca kendilerini ve halkı kandırma peşindeler. Türkiye bölgedeki tüm ekonomik, politik gelişmelerden soyutlanmış, çok karmaşık ilişkilerdeki ağır maliyetin bedelini ödemeye ama politikalara “müdahil” olmaktan kaçınmaya mahkûm edilmiştir. Hırçınlıklarının nedeni budur. Peki, ama son zamanlarda artan serüven hevesini, “çaresiz bağımlılıklar” nedeniyle feda edilemeyecek bir ülkenin uçağını düşürmek gibi, pişman olunduğu besbelli “fevri” adımları yalnızca iktidar partisinin politik körlüğü ile açıklayabilir miyiz?

***

Besbelli ki bölgeyle ilgili planlarını bir türlü istedikleri kıvama getirememiş “büyükler”, hırçınlığın, yalnızlığın, sürüklenişin en önemli nedenidir. İktidar partisi “Arap Baharı” adı verilen, pek çok ülkede planların tersine sonuçlar doğuran projede alana sürüldü: Libya’da iki günde karar değiştirmesini sağladılar; Mısır’da Mursi’nin, Irak’ta Haşimi’nin peşine taktılar; “kanka” Esad’la ilişkilerin bir çırpıda bozulmasını kışkırtan onlardır. Şimdi ise değişen stratejilerine aynı hızla uyum gösterilmesini istiyorlar. İktidar partisi zorlanıyor, telaşlanıyor, peki büyük oyunu görebiliyor mu?

***

Türkiye, Rusya ile iyi, gelişme perspektifi gösteren ilişkiler içindeydi. Ne oldu da bir günde, uçak düşürmek gibi vahim bir olayla bozuldu ilişkiler? Daha önce hiç kaale alınmayan Türkmenler ya da bölgede artık terk edilmeleri büyüklerin kesin kararı olan Nusra cihatçıları nedeniyle mi? Kim inanır buna? Soruya yanıt arıyorsanız, önce başka bir gelişmeyi görmeniz gerekecektir. Rusya son yıllarda Batı’nın canını sıkacak bir şekilde piyasaya etkin bir güç olarak girdi. Üstelik bu kez “soğuk savaş” döneminin karşısında kolayca cephe kurulabilecek sosyalist ülkesi olarak değil, “ben de pay isterim ve alırım” diyen kapitalist bir ülke olarak boy gösterdi.

***

Batı, bu işten hiç hoşlanmamıştır. Kurtlar, yaralı bir kurt olarak daha uzun süre ava katılmayacağını umdukları eski düşmanın ortaya çıkmasından, Ukrayna’da “renkli devrimi” bozmasından, Kırım’ı ilhak etmesinden, nihayet Suriye’de güçlü silahlarla, uluslararası hukuka uygun bir şekilde devreye girmesinden hiç ama hiç hoşnut değildirler; bunu da bölgeye silah yığarak gösteriyorlar. Peki, bu ülkenin Türkiye ile iyi ilişkiler içinde olması Batı için, NATO için hoş bir şey midir? Türkiye’nin egemenleri, gazeteciler arasında casus arayacaklarına içeride, dışarıda gerçek provokatörlerin peşine düşseler, ağır sonuçlar doğuran emrivakilerle karşı karşıya kalıp kalmadıklarına baksalar iyi ederler. Hep tarih bilgisi deyip duruyoruz, yok işte bizim “stratejik derinliklerde” boğulan muktedirlerimizde o bilgi.

***

Emperyalist kapitalist ülkeler liginde oynadığını düşünen, böyle bir sanıya kapılmış olanlar hayal kırıklığına uğramaya mahkûmdurlar. O takımlarla oynayabilmek için güç ve kuşkusuz yetenek gerekiyor. Sizde ikisi de yok. Emperyal güçlerin Türkiye’ye biçtikleri rollere ise yalnızca halkın çıkarlarını düşünenler itiraz edebilirler.
Onlar arasında adınız zaten geçmez sizin.