Yerel seçimler yaklaştıkça artık bir cephe ya da koalisyon olmayan iktidar tarafında panik havası esmeye başladı. Bunun nedeni bu seçimlerde aşağı doğru gidişin ilk belirtilerinin ortaya çıkma olasılığıdır.
Kamuoyu yoklamaları ile oynama, gerçeği yansıtmayan bir algı yaratma projelerine ağırlık verme, yolsuzluk haberlerine yasak koyma, sansürü yaygınlaştırma, kendilerine dokunabilecek ve çok işe yaradığı sınanmış yargıyı yeniden kurma gibi “işler” bu panik havasının gözle görünür kanıtlarıdır.

***

Peki, seçim gerçekten de bir aşağı doğru gidişin göstergesi olabilecek mi?
AKP’nin kaderi açısında bakarsanız, evet böyle bir olasılık var. Yerel seçim sonuçları AKP liderinin hesaplarının tutmayacağını gösterebilir, Cumhurbaşkanlığı projesini tehlikeye sokabilir ve nihayet genel seçimlerde tek başına iktidar bir hayale dönüşebilir. Ama bu AKP’nin kaderi ile ilgili bir durumdur.
Bir soru daha sormamız gerekiyor. Türkiye’nin kaderini değiştirmeye yeter mi bu “yeni” durum?

***

Verili, genel kabul gördüğü varsayılan politika aktörleri ile yetinerek yapacağınız analizlerde bir eksiklik olduğunu hissetmiyorsanız, Türkiye’nin geleceği ile ilgili projeksiyonlarınızda da bir eksiklik hep olacaktır.
Türkiye bir siyasi krizin içinde ve kriz yerel seçimler sonrasında da devam edecek. Bu saptamayı hep ihmal edilen, siyaset dışı sayılan ama ciddiye alınmasında büyük yarar bulunan bir siyaset aktöründen ödünç aldım.
Türkiye Komünist Partisi’nin (TKP) İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na adaylığını koymuş olan Aydemir Güler’e ait bu saptama. Tam olarak şöyle diyor: “Sanılabilir ki, seçim yapılacak, yeni bir durum ortaya çıkacak... Bu şekilde formüle edilen yaklaşımlar değersizdir. 30 Mart siyasal krizin bir parçasıdır ve seçimin neyi değiştireceğinden daha önemli olan vurgu, o günün öncesinde de sonrasında da hep kriz olacağıdır.”

***

Sol gazetesinde “Seçim Yalnız Seçim Değildir” başlığı ile yayımlanan bu makalenin dikkate değer bir diğer saptaması ise içlerinden birinin seçimi kazanması muhtemel iki adayın da hayali ya da değil, ama projecilikle yarıştıkları, halk hareketini ise ciddiye almadıkları ya da unutturmak istedikleridir.
Evet böyle bir halk hareketi var. Dahası yurt çapında yaygınlaşma eğilimi gösteren toplumsal muhalefet hareketlerinin küçümsenmemesi gereken niceliği de niteliksel karakteri de gelecek açısından siyasi krizin gerçek çözümlerine işaret edebilecek bir potansiyel taşıyor. Gezi Direnişi’nin Gezi Parkı’ndan çıkarak tüm yurda yayılabildiğini, gerçek politik istemlerle geliştiğini görmüşseniz, Türkiye’nin geleceğini bir başka açıdan ve var olan siyasi aktörlerle sınırlamadan düşünmeye de başlayabilirsiniz.

***

Siyasi kriz yerel seçimler sonrasında yeni bir aşamaya girecek. Satranç tahtasındaki oyunda piyonlar, filler birbiri ardına düşecek. Vezir sallanacak, Şah korkuya kapılacak. Ama kriz sona ermeyecek. Yine böyle bir siyasi krizin içinden geçerken değerli hocamız Mümtaz Soysal dava konusu da olan “Güzel Huzursuzluk” başlıklı bir makale yazmıştı. O yılları hatırlayanlar, o güzel huzursuzluğun bir askeri darbeyle karanlığa dönüştüğünü de hatırlarlar. Şimdi öyle bir darbe söz konusu değil. Bu kez söz konusu ve yürürlükte olan, ortağını yitirmiş siyasi iktidarın ayakta kalabilmek için her türden darbeyi mubah gören tehlikeli eylemidir. Geleceği geniş bir açıdan görmeyen, Gezi Direnişi’nin derslerini dikkate almayan, siyaseti yalnızca satranç tahtasının kombinasyonlarıyla sınırlandıranlar geleceğe boydan boya el koymaya niyetli bu tehlikeyi kavrayamayacaklardır.
Aydemir haklı, “seçim yalnız seçim değildir”.