Sevgili okurlarım, “intihar”, insanın hiçbir sorununa çözüm getirmeyen, üstelik kendisini sevenleri çok üzen, onu intihara sürükleyen sorunları daha da artıran, çok yanlış, sonuç vermeyen bir kaçıştır.

Hele bunun tüm aileyi öldürerek yapılması affedilmez bir “cinayettir” de!

Toplumsal ve beşeri bilimciler intihar üzerine pek çok araştırmalar yapmış, bu olayın bütün boyutlarını iyice irdelemişlerdir.

Bütün bu araştırmalar sonunda, özel hastalık durumları hariç, bireyin içinde bulunduğu toplum ve/veya grupla olan bağlarının kopmasının intihar eğilimini güçlendirdiği sonucuna varılmıştır.

Bireylerin toplumla olan bağları, ahlâk kurallarına ve yasalara bağlı olarak, aile, okul, arkadaş grupları, işyeri ve medya aracılığıyla oluşturulur.

Ahlâk kuralları ve yasalar belirsizleştiği zaman, bireylerle toplum arasındaki bağlar zayıflar.

Bireyle toplum arasındaki bağlar zayıflayınca “Anomi” dediğimiz “kuralsızlık durumu” ortaya çıkar.

“Anomi” ise intihar eğilimini artırır.

“Anomi”nin belirtileri şunlardır:

1) Kurallar belli olmadığı için, insanlar hayatta başarılı olma yollarını tıkalı görür.

2) Bireyler, gelecek için kendilerine koydukları hedeflerin geliştiğini değil, gerilediğini düşünür.

3) İnsanlar boşluk ve hiçlik duygusuna kapılır.

4) Toplumda güven duygusu azalır; bireyler destek için kurumlara da kişisel ilişkilere de güvenemez.

5) Gelecek umudu yok olur.

6) Liderlere olan güven kaybolur.

Bir toplumdaki intihar eğilimini güçlendiren “Anomi”nin ortaya çıkmasından hiç kuşkusuz o toplumu yönetenler birinci derecede sorumludur:

Bir iktidar, vatandaşların can ve mal güvenliklerini yeterince sağlayamamış, yargıyı hızlı ve adil bir biçimde işletememiş, adalet duygusunu zedelemişse, liyakate dayalı olan başarı ve yükselme olanaklarını yaratamamışsa, temel hak ve özgürlükleri sınırlamış ve kısıtlamışsa, işsizlik ve enflasyon artışına yol açmış ve üstelik insanların gelecek için olan umutlarını söndürmüşse, haksızlık ve yolsuzlukları yaygınlaştırmış ve derinleştirmişse, bireylerin toplumla bağları zayıflar, “Anomi” egemen olur...

Ve ne yazık ki “Anomi” yani kuralsızlık, intihar ve cinayet eğilimlerini artırır!

Elbette hiçbir anayasa, hiçbir siyasal rejim, hiçbir iktidar, tek başına intiharları ve cinayetleri önleyemez; hele hele tek kişi yönetimi hiç önleyemez!

“Anomi”, halkın “Demokratik, Laik ve Sosyal Hukuk Devleti”ne ve ona hayat veren “Parlamenter Çoğulcu Demokrasi”ye AKTİF KATILIMI ile önemli ölçüde engellenebilir.

Yönetime AKTİF KATILIM, insanların toplumla olan bağlarını güçlendirerek ve sorun çözme olanaklarını artırarak “Anomi”yi engeller...

Böylece intihar ve cinayet eğilimlerini azaltır!

NOT: Bugün saat 15.00’te Suadiye Remzi Kitabevi’nde kitaplarımı imzalayacağım. Beklerim.