“Yedi Günah” ve “Bir Bürokratın 24 Saati”

Erez, grafik ve animasyondan gelen birikimiyle “Yedi Günah” sergisinde insanda var olan ancak arındıkça insanı “insan” yapan şehvet, cimrilik, tembellik, oburluk, kıskançlık, kibir ve öfke hallerini mülki­yet etrafında kurulmuş olan tarihsel durumunun izini sürerek ortaya koyuyor. Yaratıcı hayalgücü ve nesnellikle “Yedi Günah” ın sınıfsal boyutunu ortaya koyuyor.

 Sanatçının aynı katta sergilenen birbirini bütünleyen ikinci sergisi “Bir Bürokratın 24 Saati” ise, devlet kurumunda çalışan üst düzey yöneticinin yani bürokratın 24 saatini irdeliyor.

 Yoğun yaratıcı emekle kotarılan ve birbirini bütünleyen iki sergide, kurtuluşun mümkün olmadığı aslında “kararlılıkla istenmediği” boğucu mekânlarda geçen bir “reel anti-ütopya” izleniyor.

 Sergi kitabında Serkan Şimşek'in ifade ettiği gibi, "Sanatçı ağır yada hüzün yaratmak peşinde değil, izleyiciye saygı duyan dikte etmeyen nesnellikte" evrensel bir olguyu gösteriyor.