Koridorlarda bile yalnızsın

Telif hakkı ödemeyen savcı

-Ve iddianame yazıldı. İddianameyi size avukatlar mı getirdi?

ERDEM GÜL - Hayır, Sabah gazetesinden öğrendik.

-Nasıl yani?

ERDEM GÜL - Haberini orada gördük. İki Cumhuriyet alıyoruz, gerisi tek tek. Toplam 15 gazete okuyoruz. Ben iktidar yanlısı gazetelerden başlıyorum, Cumhuriyet’i en son okuyordum, Can tersini yapıyor...

CAN DÜNDAR - Ben öbürlerini zaten okumuyordum. Sinirimi bozmamak için. Erdem’den alıyordum o haberleri.

ERDEM GÜL - O gün Can dişçiye gitmişti; ben yalnız olduğum için sabah gazetesinde gördüm. İddianameden önce bizim için tek müebbet isteniyordu, iddianameyle müebbet sayısı ikiye çıktı. Cebir ve şiddet eklendi

15. dakikada bıraktım

-İddianame size fiziksel olarak ulaştığında ilk tepkiniz ne oldu? Ürküntü mü, yoksa gayri ciddi mi buldunuz?

ERDEM GÜL - Hukuki metinler konusunda ben daha çok metin okuyordum. Okumam gerekiyor bir de, belge okumaya yatkın bir tarzım var, merak da ediyorum onları. İlgimi heyecanlı bir şekilde çeken iddianameler olmuştu geçmişte. Bizimkini 15. dakikada bıraktım, Can şahit. Okunmuş kitapların arasına bıraktım. Ondan sonra belki bir kere elime aldım, o da uzun uzun üzerinde durmadım. 470 sayfalık iddianamemiz topu topu 20 dakikamı almıştır.

-Son kısmını okuyunca duygu ne?

ERDEM GÜL - Bizim içimizde şöyle bir şey oldu. Bir gün çıkarız diye düşünüyorduk elbette. İstek olarak içimizde var. Ama bir ağırlaştırılmış müebbed, bir müebbed ve 30 yıl filan isteniyor. Çok ciddiye almadım.

CAN DÜNDAR - Ben hem sevindim, hem üzüldüm. Sevindim çünkü içinde hiçbir şey yok. Sıfır. Dedim ki “Yırttık biz bu iddianameyle”. Görür görmez çıkacağımızı anladım. Hiçbir şey bulamamışlar ve bir komplo kurmaya da vakit bulamamışlar ya da becerememişler. Bir yandan da üzüldüm. İddianame neredeyse benim yazılardan oluşuyor. O yazıları ben biraraya getirmek istiyordum. Kitap yapacaktım, savcı benden önce davranıp, telif de ödemeden 52 yazımı bir araya getirmiş. O da bir emek ama ben iddianameyi hâlâ okumadım desem inan. İçeride daha ciddi şeyler, hoşuma giden şeyler okudum.

-Bu iddianameden bir şey çıkmaz dedin mi?

CAN DÜNDAR - 1-2 yıl hapis isteseydi ciddiye alırdım. İki kere müebbet isteyince, tamam çabuk çıkarız buradan dedim...

Gayri ciddi bir şey...

-Yani üzerine çizme, not alma gibi bir şey yok. Siz iddianame üstünde çalışmadınız. Tembel tutuklular oldunuz?

ERDEM GÜL - Ben şimdi sana çok temiz bir şekilde, kullanılmamış halde elimizdeki iddianameyi verebilirim.

CAN DÜNDAR - Gayri ciddi bir şey, hiç okumaya değecek bir şey değil.

-Anayasa Mahkemesi raportörü hak ihlali olduğunu belirten bir rapor verdi. Bence hukuksal anlamda örnek bir rapor verdi. O raporun içeriği size ulaştı mı?

CAN DÜNDAR - Evet tabii. Erdem’le aramızdaki en büyük farklılık orada doğdu. Ben baştan beri bizim çıkışımızın Anayasa Mahkemesi kanalıyla olacağını düşünüyordum. Ama tam zamanını kestiremiyordum, bu kadar erken de beklemiyordum itiraf edeyim. Erdem ise hep bizim doğal mahkememizle tahliye olacağımızı düşünüyordu. İlk başta ben de 25 Mart’ı bekliyordum. Duruşma gününe kadar olan günleri sayıyorduk. Ben araba plakalarını iyi bilmem. Erdem “Bugün Sinop’tayız, yarın Sivas, öbür gün Tekirdağ diye sayıyordu mahkeme için. Anayasa Mahkemesi öne alınca ben saymayı güne değil şafağa düşürdüm. Ben 3 sayıyorum, erdem hâlâ 30 sayıyor. Bana “Uçup durma, çok fena çakılacaksın” diyordu. Bense “oldu bu iş; bitti bu iş” havasındayım. Olmasaydı ben çok fena çakılacaktım.

ERDEM GÜL - Bu hayal kırıklığı meselesi, sen iyi bilirsin Aydın Abi, hapiste o duyguyla baş etmek daha zor olabilir. Ama Can bana “Boş ver çakılayım, sen beni düzeltirsin” dedi, çakılmayı göz aldı.

CAN DÜNDAR - O da güzel, insani bir his. Yani uçmak şeyse ya bırak tadını çıkaralım, ne güzel uçuyoruz işte. Sonra çakılırsak çakılırız; n’apalım yani?

Gardiyanlarda mahkum

-Hapishane yemekleri ile aranız nasıldı?

ERDEM GÜL - Can’ın benden daha iyiydi

-Ne demek bu? Yemekler lezzetli miydi yani? Hiç inandırıcı değilsiniz...

CAN DÜNDAR - Havyarlar biraz tatsızdı. Ben çok seçmem ama kötüydü tabii yemekler. Kötü ve yağlıydı. Çok tuzluydu

ERDEM GÜL - Ben tuzdan biraz rahatsız olurum. Bir tane genç bir görevli geldi, “Abi yemekleri nasıl buluyorsunuz” dedi. “Biz aç kalmamak için yiyoruz” dedim. “Abi görmüyor musunuz yemeklerin kötülüğünü” dedi. “Sen bu yemeklerden mi yiyorsun” diye sordum. “Evet dedi, “Abi lütfen dilekçe verin, siz dilekçe verirseniz yemekler düzelir”. Yani onlar da mahkûm orada.

CAN DÜNDAR - Ben girerken racon neyse ona uymaya çalışacağım demiştim. Bunun içinde sigara da var, yağlı yemekse o da var. Duvara çizik atmak da var. Tespih çekmek de var. Volta atmak da var. Girmişin artık sızlanma ve ne gerekiyorsa yap.

-Peki yemeklere operasyon yaptınız mı? Kıdemli hapishaneciler öyle der. Yemeklere operasyon yapılır...

CAN DÜNDAR - Onu çok tavsiye ettiler. Özellikle Tuncay Özkan “Sakın ha yemeyin, zehirlenirsiniz, yıkayın mutlaka” dedi. Biz hiç öyle bir şey yapmadık. Ama ben yağını döküp baharatla destekleyip, nane kekikle tanınmaz hale getirme yöntemiyle hallettim daha çok.

-Beraber olunca sorumlu kimdi yemekten, yani ahçıbaşı?

ERDEM GÜL - Bir tane ısıtıcımız vardı zaten, altta su, üstte çay ve kahve yaptığımız. Tek bir ısıtıcımız vardı. Eski anlatımlardan biliyorum, onun üstünde çeşitli yemekler denemişler. Ama biz 90 günlük süre içinde hiç bunlara girişmedik. Hiç uğraşmadık. Zaten biz her türlü yemeğe fit olacak kadar açlık çekmedik. Ayrıca Can meyveye epey düşkün, Can gidince manav bölümünün satışlarında ciddi bir düşüş olmuştur.