‘Doğanın Şarkısı’ sona ermesin

Haziranın ilk gününün akşamı Gürel Aykal yönetimindeki Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası’nın (BİFO) Zorlu Sanat Merkezi’nin büyük salonunda genç çellocumuz Dorukhan Doruk’un da solist olarak yer aldığı açılış konseriyle başlayan 42. İstanbul Müzik Festivali, 27 Haziran akşamı yine aynı salonda bu kez Sacha Goetzel’in yönettiği BİFO’nun genç bir Ukraynalı piyanistin, Alexander Romanovsky’nin solist olduğu kapanış konseriyle sona erdi.

Hem de bu yılın “Doğanın Şarkısı” olarak seçilen izleğine uygun biçimde: İlk konserin ilk yapıtı Saygun’un “Bir Orman Masalı”ydı, son konserin son yapıtı ise Richard Strauss’un “Bir Alp Senfonisi”. Festival için ısmarlanan yapıtlar (Raskatov’un “Yabanda Çığlık”ı ve Fazıl Say’ın “Ölümünün 60. Yılında Sait Faik’i Hatırlamak” adlı sahne yapıtı) da, izlencede yer alan pek çok yapıt da bu izlekle uyumluydu bana göre: Beethoven’ın “Pastoral Senfoni”sinden Debussy’nin “La Mer/Deniz”ine, Dvorak’ın “Doğanın Kucağında Uvertürü”nden Ravel’in “Ma Mere l’Oye/Kaz Ana”sına…

Kapanış konserinde BİFO genç Çinli piyanist Yuja Wang’a eşlik edecekti; sanatçı kaza geçirip konsere çıkamayınca izlencedeki Çaykovski’nin “1. Piyano Konçertosu”nu Ukraynalı Alexander Romanovsky’den dinledik BİFO’nun eşliğinde. Wang’ın bir an önce iyileşmesini dilekten sonra, böylesi belki de daha iyi oldu mu demeliyim, çünkü Çaykovski’nin konçertosunu yurttaşı sayılabilecek bir piyanistten dinlemiş olduk ve genç Ukraynalı çok iyiydi bana göre.

Orkestrayla uyum içinde, ayrıntıları gözden kaçırmayan bir yorum sundu, sahneyi kuşbakışı gören P1 numaralı koltuğumdan duyabildiğim kadarıyla. Ve orkestra ikinci bölümde seslendirdiği Richard Strauss’un ilk gençliğindeki bir dağ tırmanışından esinlendiği yapıtı “Bir Alp Senfonisi” ile görkemli bir nokta koydu 42. Festival’e.

Ben de bitirirken… Ülkemizde rant uğruna doğa kıyımının doruğa çıktığı günümüzde böyle anlamlı bir izlek seçtikleri için –anlayan, dinleyen olmasa da yukarlarda– İKSV ve Festival yöneticilerini kutlamak; Zorlu Sanat Merkezi’nin yöneticilerini de salonlarının sesleşimini (akustiğini) gözden geçirmeleri için uyarmak istiyorum.