Yetimhaneyi öyküsü kurtardı
Hrant Dink’in de aralarında olduğu binlerce Ermeni çocuğun yetiştiği Tuzla’daki Ermeni yetimhanesi, son sahibi Aydınlar ailesi tarafından yıkılmak istendi. Yıkımı durdurmak için kamp alanına gidenlerden yetimhanenin geçmişini dinleyen taşeron işçiler, ‘yıkıma ortak olamayacaklarını’ söyleyip geri çekildiler.
Hazal Ocak/Cumhuriyet‘Devlet el koydu, yeni sahipleri sattı’
Gözyaşlarını tutamadı
Yetimhanenin bir kısmı dün kepçelerle yıkıldı. Ermeni yurttaşlar yıkımın devam etmesini engelleyerek süresiz nöbet başlattı. Yetimhaneye gelen Garabet Orunöz Gözyaşlarını tutamadı. Gazetemize konuşan Orunöz 1967’de, 7 yaşında yetimhaneye geldiğini belirterek o anları şöyle anlattı: “1975’e kadar buradaydım. Üst katın inşaatı devam ederken ben buraya geldim. Bugünkü teknolojiyle hemen bitmedi. 400, 500 mesafeden denizden kum taşıyarak. Kumu elekten geçirerek. Kumu tulumbadan geçirip kuruturduk. 3 gün harç yapardık. Sonra da 21 gün o beton yanmasından diye sulardık.”
Orunöz “32 senedir ne yapıldı ki... İnsanlarda ne vicdan ne duyarlılık bırakmışlar. Villa almanın peşindeler. Çocuğun emeği, yok öyle bir şey” dedi.
‘Yetim hakkı’ dediler
HDP İstanbul milletvekili adayı Garo Paylan, arazinin yetim çocukları yetiştiren bir okula ait olduğunu anlattıkları yıkım ekibinin çalışmayı kendiliğinden durduğunu belirterek “Taşeron işçilere bu bina ve arazinin devlet tarafından gasp edildikten sonra üçüncü beşinci kişilerin eline geçmiş bir yetimhane olduğunu anlattık. Onlar da bize hak vererek böyle bir yıkıma ortak olmayacaklarını söylediler ve geri çekildiler. Mehmet Ali Aydınların kardeşi almış, ona sesleniyoruz. Bu yıkımı durdursun” dedi.