Dorsay'dan Erdoğan'a eleştiri

Sinema eleştirmenliği ve yazarlığının yanı sıra yemek kültürü, şehircilik ve yaşam kültürü üstüne yazılarıyla tanınan Atilla Dorsay, yeni kitabı “Quo Vadis İstanbul?”da, uzun süredir kaleme aldığı İstanbul yazılarını bir araya getiriyor. Dorsay, Remzi Kitabevi’nce yayımlanan kitabında “İstanbul’un 200 yıllık tarihi ve bugününü” ele alırken, son Gezi Parkı Direnişi’nin ışığında kentteki gelişmelere yeni yaklaşımlar getiriyor ve kitabını “Gezi Parkı mucizesini yaratan kadın-erkek, genç-yaşlı, ünlü-ünsüz tüm o harika insanlara” adıyor.
1994’ten bu yana kent üstüne yazdığı yazılardan yaptığı bir seçmeyle son 20 yılı özetledikten sonra, günümüzdeki tüm sorunlara kapsamlı bir biçimde eğilen Dorsay’ın yeni kitabında, “Bir Tayyip Erdoğan Portresi Denemesi” ve “Gezi Parkı’ndan Kalan” yazıları özellikle dikkati çekiyor.

“Bir Tayyip Erdoğan Portresi Denemesi”nde, kendince bir Recep Tayyip Erdoğan portresi çizmek istediğini söyleyen Dorsay, bunun nedenini şöyle açıklıyor:

“Çünkü ne yazık ki günümüzde koskoca Türkiye’nin sorunu, tüm öteki sorunları iteleyerek, şuna indirgenmiş görünüyor: Tek bir kişi, ister başbakan ya da isterse hayal ettiği gibi cumhurbaşkanı olsun, adeta tek kişilik inadı, yenilemez gibi duran kibri, diyaloğa ve empatiye tüm kapıları kapatması, aydınları, kültür insanlarını ve genç kuşakları dışlaması, ülkeyi sadece aldığı oy oranına (ki o da artık tartışmalı) dayanarak yönetme inadı ve dediğim dedik tavrıyla, bir ülkeyi gerçekten yönetebilir mi? Yönetse bile nereye kadar? Bu sorunun yanıtını tarih ya da -belki o kadar beklemeye gerek yok- ülke siyaseti elbette verecek...”

Dorsay, denemesini, “Demek ki artık bu ülkede bir Recep Tayyip Erdoğan sorunu vardır. Ve bu, gerçek demokrasiye ulaşma yolunda, elbette en demokratik biçimde aşılması gereken bir sorun olmuş çıkmıştır” diyor.

Cumhuriyet’te 27 yıl yazdıktan sonra yazılarını Milliyet ve Yeni Yüzyıl’da yayımlayan Dorsay, 1998-2013 arasında Sabah’ta yazdı ve kısa bir süre önce Sabah’tan ayrıldı.