Bir sohbahar şöleni Yedi Göller

Sarı depresyonun, hüznün rengi derler; ama yedi göllerdeki sarının çeşitlemelerinden oluşan  rengarenk şenlik gözlere, yüreklere bayram yeri. Amatör , profesyonel tüm fotoğrafçılar için müthiş bir  laboratuvar. Ağaçların altında, göllerin kıyısında dolaşan herkesin elinde bir fotoğraf makinesi, olmadı cep telefonu. Öyle büyüleyici, öyle güzel ki  manzara herkes kaydetmek istiyor. Güzelliği hatırlamak için. Daha sonra yeniden yeniden bakmak ve birilerine göstermek için. Milli park içinde çok sayıda profesyonel fotoğrafçı da tripodları kurmuş çalışıyor. Gelinlik ve damatlıklı bir çift bile gördük, bu rengarenk cennetin içine siyah ve beyazı da ekleyip poz veriyorlardı.  Kendi kendimize bir hikaye yazdık hemen; burada, bu ağaçların altında tanışmışlardır, belki burada aşık olmuşlardır diye...

Büyüleyici doğanın içine insan girdi mi, elbette bir şeyler bozuluyor. Göllerin kıyısından yükselen mangal dumanları görüntüyü bozuyor.  Çöp kovaları, poşetleri tıka basa dolu. Tuvaletlerin önündeki uzun kuyruklar dikkat çekiyor. Malum ikilem akla geliyor; turistler geldi mi, tesis gereksinimi ortaya çıkıyor, tesisler kuruldu mu doğa zarar görüyor. Yedi göller öylesine büyüleyici ki, “Biraz sıkıntı çekelim, tesis falan olmasın, bu büyü bozulmasın” diye düşünüyor insan. Yedi göllerin bu şahane mevsimini kaçırmayın, beton kentlerden bir süreliğine de olsa kaçın, hayatınıza “renk” katın.
------
Nasıl gidilir: Biz yedi göllere iki günlük bir hafta sonu turuyla gittik. İlk gün Abant ve Gölcük gezisi yaptık, gece  Bolu’da kaldık. İkinci gün ise  yedi göllere gittik. Bolu’dan yedi göllere ulaşmamız  3 saatten fazla sürdü. Bu nedenle Ankara’dan günübirlik yedi göllere gitmek kolay değil. İki günlük tur için 255 lira ödedik.