Adı çocuk kendisi işçi

Birleşmiş Milletler Çocuk Fonu (UNICEF) verilerine göre dünyanın dört bir yanında 250 milyonu aşkın çocuk eve ekmek götürüyor. Bir buçuk milyona yakınının Türkiye’de yaşadığı, “adı çocuk kendisi işçi” yüz binlerin birbirlerinden binlerce kilometre uzaktaki çileli yaşamlarını iyi yönde değiştirmeye yönelik çabalar, basın kuruluşlarının haberlerine ve istatistiklere konu başlığı olmaktan öteye gidemiyor.

 

Askerlik yaşı 11'e kadar iniyor

Çocuk işçiler dün de basının gündemindeydi. Farklı coğrafyalardan iki farklı haber yansıdı ajanslara. İlki 2003’ten beri silah seslerinin kesilmediği Sudan’dan. UNICEF Sudan Temsilcisi Ted Chaiban, hükümet destekli Arap Cancavit milisleriyle yönetime muhalif Afrikalılar arasındaki çatışmaların yaşandığı Darfur’da 6 bin, tüm ülkede 8 bin çocuk askerin görev yaptığını açıkladı. 400 bin kişinin öldüğü tahmin edilen, 2.5 milyon kişinin evini terk ettiği Darfur’daki çocuk askerlerin çoğunluğunun yaşı 15-17 olmakla beraber 11’e kadar iniyor.

Tüm silahlı grupların çocukları kullandığını belirten Chaiban her ne kadar “Bu hepsinin silah elinde savaştığı anlamına gelmiyor. Bazıları sadece bu gruplarla yaşıyor” dese de yaşıtlarının okula, eğlenmeye gittiği çağda silahlı adamlarla yaşamaları bile Sudanlı çocukların dramını anlatmaya yetiyor.

 

Karın tokluğuna

Karanlık tabloyu gözler önüne seren ikinci haber ise bir başka Afrika ülkesi Sierra Leone’den yansıdı. Buna göre, 7-12 yaş grubundaki çocuklar okul masraflarını karşılamak ve karınlarını doyurmak için günde 1 dolara (yaklaşık 1.5 YTL) ülkenin doğusundaki kaçak elmas madenlerinde çalışıyor. Son derece sağlıksız ortamlarda çalışan çocuk maden işçilerinin yaşının 10’a kadar indiği ülkede, hükümet verilerine göre 600, uzmanlara göre bunun üç katı kadar çocuk ekmeğini kazanıyor.

 

Ortak kader

10 yaşındaki Lansana, “Başımızda silahlı güvenlik görevlileri bekliyor elmas bulur bulmaz alıyor” diyor. Babası 1991-2001 yıllarındaki iç savaşta ölen, annesi masraflarını karşılayamayan Sefadu adlı kasabadan Koidu’daki okuluna altı kilometre yürüyen ve okul sonrasında çalışan Momodu’nun “Çalışmasam yatağa aç giderim” sözü ise belki de tüm çocuk işçilerin ortak kaderini özetlemeye yetiyor. (AFP)