Çevremizi, içimizi dışımızı, “omurgasızlar” sarmışken ben bir kaburgamı kırmışım lafı mı olur!

Şu son 15 gündür bana, “Kaburganı kırmışsın, geçmiş olsun” diyenlere şu yukarıdaki tümceyle yanıt veriyorum. (Bu arada her geçmiş olsun diyen kendi kaburga kırığını anlatıyor. Toplasanız ciltler dolar!)

“Omurgasızlar” dediğim, anladınız elbet, dönekler, çarkıfelekler, fırıldaklar, saray soytarıları, “evet efendim, sepet efendim”ciler ve daha neler neler...

“Omurgasızlar” yani giderayak belediye kasalarını boşaltmakla kalmayıp milyarla borç takan belediye başkanları. Omurgasızlar, yani ilkesizler, çıkar uğruna taşı toprağı, ülkeyi satanlar. Ülkede idam cezası kalktığı halde önündeki dosyayı imzalamayarak hapsettikleri komutanları idama mahkûm edenler. İş kazalarında, insan kaynaklı afetlerde cezayı hak edenlere ceza vermek yerine, tutup o suçluları ödüllendirenler. Fotomontajlarla, uyduruk sahte haberlerle kişileri ve kimi partileri zan altında bırakanlar. Hepsini yazmaya kalksam bu listenin sonu gelmez.

Omurgasızlar ortalıkta cirit atarken bir kaburga kemiği nedir? Gelin görün ki insanın başına gelince...

Kaburga kırığının acısı sonradan çıkıyor. Her nefes alışta göğsünüze saplanan bir bıçak! Gülmek, esnemek, öksürmek, hıçkırmak, ağlamak, yutkunmak, ani bir hareket, saplanan bıçağı kanırtmak demek. Ot gibi yaşarsanız sorun yok! Ama ot gibi yaşamaya alışmamışsanız, işiniz zor.

23 NİSAN DEYİNCE

23 Nisan haftasında ot gibi yaşamamı engelleyen haberlerin başında okul çağında olan çocuklarımızın okulu terk edip çalışma hayatına kaymalarına ilişkin olanlar vardı.

Gazetemizde Figen Atalay’ın yazılarından öğrendim, resmi verilere göre 15-17 yaş grubundaki çocukların işgücüne katılma oranının yüzde 22.1’e yükseldiğini. Üstelik bu resmi sayı! Yani kayıtlı çalışanlar! Bir de kayıtsız çalışan/çalıştırılan çocuklar var. O zaman sayı iki, üç katına çıkıyor.

Bir sayı daha: İşçi Sağlığı ve İşçi Güvenliği Meclisi verilerine göre, son 11 yılda, 0-14 yaş arası 238 çocuk, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi. 15-17 yaş arasında ise 451 çocuk öldü.

Bir iktidar, çocukları bu durumda bırakıyorsa bundan daha büyük bir omurgasızlık olur mu hiç! Sıkıysa “23 Nisan’da çocuklar gibi şen” ol. İmkânsız!

23 Nisan aynı zamanda UNESCO’ya göre Dünya Kitap Günü. Uluslararası PEN Yazarlar Derneği, bu özel gün nedeniyle bir açıklama yayımladı. ABD, Belarus, Brezilya, Çin, Macaristan, Rusya Federasyonu ve Türkiye başta olmak üzere dünyanın dört bir yanındaki yetkilileri kitap yasaklarına son vermeye ve ifade özgürlüğünü korumaya çağırdı. “Farklı edebiyat, düşünce ve görüşlere erişim, dünya çapındaki hükümetlerin saygı duyması gereken temel bir haktır” dedi. Tüm omurgasızlara duyurulur!

NÂZIM HİKMET VAKFI’NDAN

Nâzım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfı, Şişli Belediyesi’yle birlikte “Nâzım Hikmet’i Tanımak ve Anlamak” sohbetlerini dolu dizgin sürdürüyor. Yarın (pazartesi) Murat Meriç’in “Şarkılarda Nâzım Hikmet” söyleşisi var.

Haftaya bugün ise (5 Mayıs Pazar) vakfımızın da danışmanlarından olan Türk sinemasının eşsiz ustalarından Atıf Yılmaz’ı 18. ölüm yıldönümünde anacağız. Akşamın onur konuğu sinemamızın sultanı Türkan Şoray. Atıf Yılmaz’ın eşi, tiyatro, sinema ve müzik sanatçısı Deniz Türkali, benim en sevgili sinema eleştirmenim Alin Taşçıyan ve elbet Türkan Şoray’ın da katılacağı sohbetin moderatörlüğünü ben üstleneceğim. Zaten Atıf abim hep kadınlarla çevrili olmayı severdi, bu görevi başkasına bırakamazdım herhalde. Sohbet sonrasında “Hayallerim Aşkım ve Sen” filmi gösterilecek. Her iki etkinliğe de tüm okurlar davetlidir.